Zoom en zie

Ik liep naar huis en naast me in een berm zag ik ineens jouw prachtige gezicht Ik zoomde in, nu vulde je mijn scherm Je rozig-witte huid werd fraai belicht Mijn blik gleed langs je ranke hals omhoog Daar hingen roze hartjes in een krans Ze braken zomaar open voor mijn oog en baarden parels schitterend van glans Die parels waren net zo mooi als jij In mij bewoog ineens een stille snaar Niet raar met zoveel schoonheid zo dichtbij Je sierlijkheid was echt een gunstgebaar zowaar een gratis werk gemaakt voor mij dat Hij ontwierp als grote Kunstenaar Ik zoomde nog wat verder in en zag een grote hal die leek op een fabriek Wel duizend robots waren aan de slag te midden van machines en techniek De grondstof rolde binnen op een trein door poorten waar de toegang werd bewaakt de robots bleken geniaal te zijn want nieuwe robots werden hier gemaakt Zij werden op hun beurt geprogrammeerd om ongeleerd te werken aan een taak die vaak volledig werd gedelegeerd In deze plantencel weerklonk Uw spraak Niet vaak was ik zo diep verbouwereerd U fascineert, Uw werk is mijn vermaak Een gatenkaas hing midden in de hal Ik zoomde verder door een gat en zag een wenteltrap met treden zonder tal die op een hoop, maar zonder knoop daar lag De robots lazen hier geheime taal die op de treden was geprogrammeerd het werk in de fabriek werd zo verbaal aan robots uit de hal geïnstrueerd Het bouwplan van de plant stond stap voor stap op treden van de trap voor vorm en kleur voor groei en geur en elke eigenschap Dit DNA rook naar een instructeur en regisseur die barst van wetenschap Hoe groot, hoe knap is deze programmeur Ik zoomde nu zo ver ik kon en dacht de kleinste bouwsteen zo te zullen zien Maar wat ik aantrof had ik niet verwacht Het was hier leeg en duister bovendien Zoals planeten draaien om de zon zo draaiden hier ook deeltjes om een spil Ze draaiden rond zo snel als het maar kon en vormden een enorme lege schil Wie kiest er nu een draaiend evenwicht zo leeg en licht als steen voor zijn project dat toch volstrekt stabiel moet zijn en dicht Dit klein atoom onthulde indirect Uw intellect dat in mijn hart verwekt een diep respect voor zulk een Architect Uw werk maakt dan wel iets van U bekend maar veel blijft nog verborgen voor mijn oog Het voelt alsof U heel dichtbij mij bent maar toch blijft U zo ver, zo hemelhoog Gelukkig heb ik U een keer ontmoet U kwam dichtbij en sprak met mij alleen U was heel warm, heel liefdevol en goed Ik bleek voor U een kostbaar edelsteen Ik kreeg het warm toen U mij zomaar zei wil jij het leven samen door met mij Als jij maar groeit en bloeit, maak jij mij blij Nu treffen wij elkaar daar keer op keer en meer en meer leer ik U kennen Heer wanneer ik weer Uw Bijbel bestudeer admirer of the Architect