Lenteklokje

Ik heb deze lenteklokjes proberen vast te leggen tegen de zon in met mijn fisheyelens en losse externe flitser ... Het lenteklokje (Leucojum vernum) is een bolgewas uit de narcisfamilie (Amaryllidaceae). Het groeit in de ruige natte velden van onze wijk. Uit een 'rozet' van smalle bladeren komt een circa 20 cm hoge bloemstengel. Uit de bloemstengel komen één, soms twee, bolvormig knikkende bloemen. Het lenteklokje bloeit gewoonlijk twee weken later dan het gewoon sneeuwklokje (Galanthus nivalis) , niet in de lente dus, maar in de winter. De bloemen zijn wit en iets breder (2-2,5 cm) dan die van het sneeuwklokje. Zij verschillen van deze van het sneeuwklokje doordat alle zes de tepalen even groot zijn. De tepalen hebben een apicale, groene vlek, die eerder geelachtig is bij var. carpaticum. Er zijn in Nederland geen populaties meer die hier van nature voorkomen. Vroeger kwam de soort van nature in de omgeving van Oldenzaal voor. Thans is de soort op sommige plaatsen verwilderd (stinzenplant). In België staat het lenteklokje, dat men her en der aantreft, op de Belgische Rode lijst van planten. De plant is er wettelijk beschermd [1]. Enkel in Belgisch Lotharingen komt het lenteklokje vermoedelijk van nature voor. In naburige streken vindt men de soort in de kalkstreken van de Eifel (Duitsland) en langs de bovenloop van de Oise en haar bijrivieren (Noord-Frankrijk). In Frankrijk bloeit het lenteklokje vrij overvloedig in het oosten (Vogezen en Franche-Comté).