Herboren

Aan de zuidrand van de Harz is in de tweede wereldoorlog het werkkamp Dora gevestigd. Het was eerst een subkamp van Buchenwald, maar al snel werd het zelf de spin in een web van kleine kampen. Hier, in de mijnen, moesten de V1's en V2's gebouwd worden. De oorspronkelijke bouwplek op Peenemünde was door bomabrdementen te gevaarlijk geworden en hier lag al een mijn. Te klein, dus de gevangenen begonnen met het maken van kilometers nieuwe mijngang. Dat gebeurde met dynamiet en de gevangenen leefden in diezelfde gangen onder de grond. Later kwamen ze in barakken. In eerste instantie kregen ze zo weinig te eten, dat velen van honger en uitputting stierven. Later was dat onhandig, want dan had een gevangene net geleerd hoe hij een raket moest bouwen en dan ging hij dood van de honger. Dus werd er net genoeg eten gegeven om de gevangenen zo'n beetje in leven te houden. Zij die stierven, werden naar het crematorium gebracht. Naast dat gebouw (staat er nu nog) staan bomen. In één van die bomen zag ik het silhouet van een mens. Van de schreeuw van Munch. Een dode herboren in een boom.