Teken van leven

Gisteren met een fijn clubje zoomers, georganiseerd door Ron Ab, naar de Appelzak geweest. Aanleiding om eens iets van me te laten horen. Al heel lang heb ik gebrek aan energie voor Zoom. De laatste maanden werd dit nog erger door spanningen op het werk. Weer een reorganisatie en deze keer met ontslagen. Houd je je baan of vlieg je eruit. Ik hield mijn baan, maar de nieuwe organisatie heeft grote startproblemen, die mij wéér uitputten. Momenteel zit ik ziek thuis. Ik vond dat ik jullie op de hoogte moest stellen, maar wat wilde ik nu? Stoppen, pauze? Afin, zo lang ik nog werk, zal het tobben blijven en ik ben het zat om daar iedere keer op Zoom over te beginnen. Leeftijd, fulltime werk en huishouden, laat zich echter niet meer combineren, daarom zullen jullie van mij voorlopig geen uppies zien. Maar ik vind het wel leuk om op eigen tempo af en toe bij jullie langs te komen, maar dan weten jullie wat er aan de hand is. Wie weet pak ik de draad weer op, wanneer ik met pensioen ben. Voorlopig bedank ik jullie allemaal voor alle wijze lessen, vriendschap en contacten op Zoom, bedank ik de zoomers die hun belangstelling naar mij toonden en bedank ik Ron via deze weg voor de fijne dag gisteren. Zoom is daardoor wel weer tot leven gekomen. Nu ik nog. Liefs en wie weet komt er af en toe weer een teken van leven. Ria