Schimmel

Een van de belangrijkste verworvenheden van de evolutie is: De Dood. Zo komt er ruimte voor nieuw leven en nieuwe kansen. Soms is de dood iets aan de vroege kant. Ook niet erg, want ingecalculeerd, behalve voor ons mensen. Emotioneel is zoiets maar moeilijk te verwerken. Zo'n vroege dood trof één van de grootste en allermooiste zwarte populieren in Noord-Nederland. Een majestueuze boom, maar niettemin een populier. Malheur aan zijn stamvoet zette de poorten wijd open voor de honingzwam, een interessante paddestoelensoort, daar niet van, maar een bomenmoordenaar in het kwadraat. Eenmaal geInfecteerd is er voor de boom geen houden aan. Op de scheiding van bast en hout wordt hij vrijwel volkomen opgevreten. Tegen de tijd dat onder de afbladderende schors meterslange zwarte veters zichtbaar worden, is de boom allang naar de bomenhemel vertrokken waar hij misschien nog kan zorgen voor enige aankleding daarboven. Restanten die voor andere schimmels interessant zijn leveren vaak prachtig gekleurde en getekende vormen. Wat kan de dood toch mooi zijn.