lentebode

De krokus, laat zich niet tegenhouden, rots of steen, ze vinden hun weg, een echte voorjaarsbode. En heel speciaal als herinnering aan een overleden vriendin door dit gedicht van Okke Jager: Verraadt ons aller angst zich niet in wie het leven weerloos liet ? De glasglans stemt de blazer mild. De kaarsvlam vormt de hand tot schild. De krokus wijst beton zijn grens. Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens. Als je ouder wordt gaan dat soort beelden meer leven. Gr. Freek

Supermooi weer, Micheline! Heel eenvoudig, maar daarom zo sterk! gr. Tjitske

Wat een mooie Kro-kusjes hebben jullie in Belgie, die zie je hier niet hoor, wel bloemetjes die er op lijken "crocussen" ;) Mich, je hebt er weer wat moois van gemaakt en met een hele leuke en originele titel. Zal ook eens op zoek gaan naar Kro-kusjes, die zijn veel mooier dan crocussen. gr Jeannet

Ik krijg steeds meer zin in de lente. Mooie foto Mich!

wat komen ze leuk uit de hoek te voorschijn . ja hoor zo'n kusje wil ik wel . groet Tineke

Schone plaat, zowel foto zelf, als de afwerking. Vr.gr. Robert