Wilde bloemen 14

Ik heb nog heel veel foto’s van Zwitserland die ik jullie wil laten zien. Maar wat is een maandag zonder wilde bloemen? Dus daarom als vanouds een nieuw deel. In deel 14 twee planten waar ik persoonlijk best wel een beetje trots op ben dat ze onderdeel uitmaken van de serie. Beide zijn namelijk behoorlijk zeldzaam in Nederland. Foto links: Monnikskap (Aconitum nappellus). Groeit in Europa vooral op 1000 tot 2000 meter hoogte en komt in Nederland in het wild dan ook zelden voor. Als cultivar of snijbloem is hij wel redelijk bekend. Van de Monninkskap wordt een homeopatisch koortsonderdukkend middel gemaakt. De gehele plant, maar vooral de wortel, is uiterst giftig. Pijlen werden vroeger in het gif van de wortel gedoopt, dat ook aan ter dood veroordeelden te drinken werd gegeven. Gek genoeg heb ik juist in mijn eigen dorp, verscholen tussen de brandnetels, deze plant aangetroffen. Foto rechts: Harige Ratelaar (Rhinanthus alectroluphus) Veel vriendelijker dan de andere plant in dit deel van de serie, maar wel net zo zeldzaam. Als je de Harige Ratelaar heen en weer schudt wanneer de zaden rijp zijn hoor je een ratelend en rammelend geluid, vandaar de naam Ratelaar. Haar kelk is behaard, in tegenstelling tot de Kleine Ratelaar (zie deel 9 uit de serie). In Nederland komt zij eigenlijk alleen voor in Zuid-Limburg, daar heb ik haar dan ook aangetroffen, in het Gerendal. Tot slot wil ik iedereen bedanken die zo enthousiast heeft gereageerd op de eerste foto die ik na de vakantie heb geplaatst, echt een warm thuiskomen zo! Een prettige dag gewenst, groetjes Annemarieke