Sad Beauty

Dit krokusje lag woensdag los tussen de kapot getrapte exemplaren in het gras en ik besloot hem mee te nemen. Deze was nog dicht, maar tegen de tijd dat ik thuis was waren de blaadjes open en al slap aan het worden. Ik heb nog snel geprobeerd wat foto's te maken en deze is voor mij het meest treffend. Gevonden op de dag dat ik een rouwboeket geregeld had voor de crematie van mijn laatste (en meest dierbare) tante. Gisteren was een ontzettend moeilijke en emotionele dag, maar ik zal haar altijd blijven herinneren als een schat van een mens met een hart van goud. De liefde die ze verspreid heeft is nog steeds iedere dag voelbaar en laat ons stralen op moeilijke dagen... Schoonheid en liefde, dat zit van binnen en hoe teer en kwetsbaar ze ook was op het laatst, ze blijft haar innerlijke zon verspreiden, zelfs op een trieste dag en daarna... Ik weet dat het geen supermacro is en dat de foto niet perfect is, maar voor mij is hij treffend genoeg en daarom plaats ik hem.