Ereveld in Kanchanaburi

In Kanchanaburi met de beroemde brug over de River Kwai, onderdeel van de Birma-spoorweg, hebben wij het ereveld Kanchanabury War Cemetary bezocht. Toen wij daar liepen, zag ik een Thaise tuinvrouw heel voorzichtig onkruid weghalen rond de graven. Je kon goed zien aan haar manier van doen, dat ze respect had voor de plaats waar zij was. Dat maakte veel indruk op mij. Meestal is de expressie in een gezicht reden om een foto te maken, maar deze keer was ik onder de indruk van de houding van de vrouw. Ik hoop dat jullie het ook zien. Het was er zo stil, zo bijzonder en zo dicht bij de geschiedenis. De beruchte spoorlijn werd in opdracht van de Japanse overheersers aangelegd door duizenden dwangarbeiders en krijgsgevangenen. Velen hebben dit niet overleefd. De spoorlijn wordt ook wel de 'Dodenspoorweg' genoemd. In totaal heeft de spoorweg het leven van 80.000 tot 100.000 mensen gekost. Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders. 15.000 Krijgsgevangenen stierven aan de gevolgen van uitputting, ziekte en ondervoeding. Onder hen 7.000 Britten, 4.500 Australiërs, 131 Amerikanen en bijna 3.000 Nederlanders. Ook vele Thaise, Birmaanse, Maleisische en Indonesische dwangarbeiders hebben de verschrikkelijke omstandigheden niet overleefd. Aanvankelijk werden de doden langs de spoorweg begraven. Later zijn zij (her)begraven op drie erevelden: Chungkai en Kanchanaburi in Thailand en Thanbyuzayat in Birma. Groeten, Carla