566 keer bekeken

Haar dementie

29 januari, 2010

Ik was wat aan het oefenen met textures, ik gebruikte daar een foto van een paspop voor die ik eerder gemaakt had. Maar al doende kregen de foto’s betekenis voor me…het werd het verhaal van mijn dementerende moeder. foto 1: haar persoon komt in een mist/ in flarden van dementie terecht foto 2: haar herinneringen waren vaak foto's, maar... veel van wat op de foto staat is niet meer wat het was, het schuift weg, ze raakt het kwijt... zoals ook haar bewustzijn langzaam wegschuift van heden naar verleden foto 3: Door haar dementie is wel haar ‘gevoel’ (dat verborgen onder de bast zat) meer zichtbaar geworden. Ook haar leven kent zijn eigen jaarringen, scheuren en barsten. Foto 4:… een stille traan omdat je haar langzaam weg ziet gaan, maar de kleine gouden momenten koesterend die we nog met haar kunnen delen. bedankt voor de mooie reacties bij deze serie. grtz Marijke

Meer info tonen

Gebruikte apparatuur

Nikon D60

Categorie Portret

Opmerkingen

Sorteren op

Nieuwste
Oudste
Meeste likes

of en discussieer mee!

AtelierZeebodem

13 jaar geleden

Een prachtige collage! Het verhaal van je moeder heb ik ook meegemaakt, het ergste vond ik de weg naar het verpleeghuis op de 1e dag. Ik ken de gevoelens.Er werd goed voor haar gezorgd, dus dat gaf troost. Het voornaamste vond ik dat ze niet alleen was en mensen om haar heen had ook voor de verzorging. Niet meer zo eenzaam als alleen thuis. Sterkte ermee!. Gr. Ina

see_and_feel

13 jaar geleden

Hoi Ina, heel hartelijk bedankt voor je reactie. De foto staat er al bijna een jaar op, mooi dat er nu nog een reactie komt. En ook toepasselijk, want intussen is mijn moeder 1 1/2 jaar in het verpleeghuis en is ze geestelijk hard achteruit gegaan. A.s. maandag gaan we naar een nieuw verpleeghuis kijken voor haar. Hier dichterbij en met meer 'snoezel-mogelijkheden' omdat dat ze nu in die fase gaat komen dat ze dat fijn vindt. Dus..... de foto is ook weer even opnieuw 'in the picture'. Thanks. liefs, Marijke P.S. je praat in de verleden tijd, betekent dat dat je moeder overleden is?

AtelierZeebodem

13 jaar geleden

Ja inderdaad, maar mijn moeder kon zich op het laatst niet meer uiten en praten enz. Dus je bereidt je er op voor, dat het onvermijdelijke komen gaat en ik heb veel waardering gekregen voor de mensen die in het verpleeghuis werken, het is belangrijk een goed contact met hen te hebben. Ik denk dat het een goede stap is haar naar dit nieuwe verpleeghuis te laten gaan, zodat ze zich prettig kan voelen. Gr. Ina

edelzoom

13 jaar geleden

Marijke, Mijn moeder lijdt ook aan dementie en ik begrijp je Letterlijk met een traan heb ik naar je foto gekeken, en ook naar je antwoord bij pictyour, Ik voel me net zo als jij je voelt, Soms helpt het om te janken soms helpt het om te schreeuwen, soms helpt het om te lachen, en soms ben ik net zo de weg kwijt als mijn moeder, Het gaat je goed Groet Jan

see_and_feel

13 jaar geleden

Hoi Jan, ik weet niet hoe het komt, maar ik heb geen melding gehad van jouw reactie, pas nu bovenstaande reactie van Ina binnenkomt lees ik die van jou, waarvoor mijn hartelijke dank. Wat ik hierboven ook al schreef, heel mooi dat ik jullie reacties nu lees, we gaan weer een nieuwe fase in....... Ze is intussen incontinent, plukt haar luiers uit op de wc en is laatst met haar broek en luier op haar enkels gaan lopen op de afdeling en gevallen. Ik vind het nu ook juist moeilijk, omdat ik het zo mensonwaardig ga vinden, maar ja.....er wordt niet gevraagd wat ik wil of wat zij wil, life comes how it comes! Ik ben blij dat mijn foto je gevoel geraakt heeft. Het gaat jou ook goed Jan, liefs Marijke

pictyour

14 jaar geleden

Hallo Marijke, Wat heb je hier toch iets moois gemaakt. Je hebt me diep geraakt met deze platen en wat je ermee voelt. Mijn complimenten!

see_and_feel

14 jaar geleden

Hey Yolan, je kiest een prachtig moment uit om bij deze foto-collage te reageren: wegaan mijn moeder morgen verhuizen van een verzorgingshuis naar een verpleeghuis op een gesloten afdeling. Ik kan haar niets uitleggen, want ze begrijpt het niet meer. Toch heb ik er vertrouwen in dat ze daar haar plaats en hopenlijk daarmee haar rust gaat vinden. Deze foto-collage raakt me zelf momenteel dus ook weer diep! We zitten nu in de fase van de stille traan en de gouden momenten. Ze vraagt al 2 weken naar Marijke, maar als ik er ben weet ze niet dat ik haar dochter Marijke ben, vandaar de traan op dit moment. Toch hou ik vast aan de kleine gouden momenten...een lach van haar is goud waard. Genieten van kleine fijne momenten :-)!

n.marin

15 jaar geleden

Hola Marijke !! Ben zeer onder de indruk van wat je hier laat zien en verteld. Je had geen beter medium kunnen gebruiken dan deze. Toch fijn de een gouden momenten er zijn en dat is zeer kostbaar zoals je al uitdrukte. Voor me in dit een ode aan de mensen die dit meemaken. Foto technisch vind ik super. Liefs Nohemi

seezo

15 jaar geleden

ohhhh wat mooi gedaan en het verhaal erbij !zal wel een traantje gekost hebben.prachtig!!!ben er even stil van grtz simone

ronab

15 jaar geleden

Hoi Marijke, Een prachtige collage die ook zonder je omschrijving indrukwekkend is door het gevoel dat dit opwekt! Je omschrijving is heel duidelijk bij iedere foto maar vanwege de goede titel bijna niet meer nodig want de beelden zijn hier heel duidelijk. Vooral de onderste 2 vind ik bijzonder mooi, de houtstructuur met die kleuren geeft veel warmte en diepgang. De barsten in het hout zijn als de gaten die vallen in het bewustzijn bij dementie maar de persoonlijkheid blijft aanwezig, raakbaar en kwetsbaar. Ook je 4e plaat getuigt van die kwetsbaarheid en het verdriet, de mist die het leven lijkt te gaan overheersen.... Een bijzonder mooie serie en collage, echt helemaal 'See and Feel'! Knap gemaakt hoor, aan dit soort bewerkingen heb ik me nog niet gewaagd. gr Ron

Komt voor in

Symbolische fotografie

door see_and_feel · 25 foto's