Nog één keer Jan.....

Nog één keer Jan Fukkink, mijn vriend. Deze foto van hem heb ik bewerkt: de achtergrond was wat rommelig en ik heb Jan er zo zorgvuldig mogelijk uit geknipt en van een andere achtergrond voorzien. Zó was hij: goedlachs en bezig met één van zijn hobby's, de fotografie. Gisteren was de uitvaartplechtigheid. Bijzonder indrukwekkend. Een mengeling van muziek, poëzie en toespraken. Zijn dochter zong een klassieke aria, zijn kleindochter zong een lied, zijn andere kleindochter vertelde over haar tekening voor oma, zijn zoon speelde gitaar, zijn schoonzoon klarinet, Whale City Sound zong twee liederen, waarvan het "Onze Vader" kippenvel veroorzaakte. Inge en zijn zus hebben beiden een prachtig gedicht voorgedragen en er waren hartverwarmende toespraken. Zoon en schoonzoon schetsten Jans leven, wat in het teken van het onderwijs, zijn gezin, de muziek en de fotografie heeft gestaan. In de kerk hingen een aantal van Jans foto's, die ook op Zoom hebben gestaan. Daarna, op de begraafplaats, droegen de kinderen en de broers Jan op de schouder naar zijn laatste rustplaats, in een hoekje van de nieuwe begraafplaats. Daar kunnen de vogels straks eten van de vetbolletjes die er komen.... Wij als vrienden begeleidden de kist en vormden een erehaag voor de honderden mensen. Daarna het condoleren: zeker 400 mensen, die een glaasje konden drinken; zó wilde Jan dat. Het was waardig, indrukwekkend, om stil van te worden. Gegroet Jan, gegroet..........