Ik ben ook dol op dit soort portretten. Kleuren zijn mooi maar wellicht had ik het meisje er of helemaal op gezet of echt maar voor de helft (klinkt wel raar eigenlijk... ;-)) Nu ontbreken alleen haar voeten en is er maar heel weinig ruimte aan de rechter kant. Ze lacht wel heel lief.
Groet, Karin
Heb je wel gelijk in ... maar al doende leer je steeds weer wat. Vind het wel moeilijk om dit soort persoonlijke plaatjes in een compleet andere wereld zonder schroom te maken.
Opmerkingen