A male smile

Bij iedere portretshoot tracht ik ernaar vooral ook een spontaan moment vast te kunnen leggen, een moment waarop het model even helemaal zichzelf is, dus niet geposeerd. Bijna altijd is dat dan ook mijn favoriete foto en bijna altijd vind het model juist deze foto helemaal niets. Voor de Canon Fotowedstrijd Portret, het verhaal achter deze foto: Omdat in mijn omgeving mannen schaars zijn die voor de camera willen en ik graag mijn portfolio aan wilde vullen met een mannelijk portret, was ik blij dat deze prachtige jonge man een foto wilde van zijn gespierde lichaam. Hij stond nog nooit voor een camera en vond het dan ook bijzonder spannend. Daarom was ik verrast hoe goed hij het deed, qua expressie en poses. Maar wie mij kent, weet dat ik meer wil in een portret, een moment dat iets prijs geeft over de geportretteerde, een moment zonder masker. Toen we samen op de camera de beelden bekeken, was mijn reactie bij het zien van deze foto hoogdravend enthousiast, maar de zijne neerhalend negatief. Door ervaring heb ik inmiddels geleerd om mijn intuïtie te blijven volgen en zo heb ik dit beeld toch bewerkt. Een Frans commentaar op Flickr.: ' toute la puissance et la beauté de l'homme dans cette image. al de kracht en schoonheid van de mens in deze foto.' Maar het is juist de kwetsbaarheid die me hier raakt. Een mens kan nog zo mooi en sterk zijn, de ware schoonheid zit in dat wat ons menselijk maakt. "Scheeuw het niet uit je, Yarrow, overspeel het met een lach, verberg je hart...toch heel even liet je ze zien...de schoonheid van je kwetsbaarheid"