Dieneke

De geboren en getogen in Laren Dieneke komt eens in de tweede weken naar Welfare in Het Kulturhus. Met mooi weer op de elektrische fiets en anders met de auto. Vandaag kom ik eens een kijkje nemen wat deze dames op leeftijd, want bijna allen 80 plus, bezighoudt. En raak eigenlijk meteen in gesprek met Dieneke. Op de boerderij groeit Dieneke als enigst kind op. Ze maakt de oorlog mee, maar pas veel later beseft ze eigenlijk wat de oorlog nou precies inhield. Ze herinnert zich nog goed hoe ze verwonderd keek naar die mooie kogelregen, net vuurwerk! Niet begrijpend waarom haar moeder haar daar zo snel mogelijk weg haalde om te gaan schuilen. Het waren andere tijden en je wereld was veel kleiner dan nu. Bovendien is Laren er betrekkelijk goed van af gekomen in de oorlog. Dieneke had goed te eten; ze glimlacht even als ze denkt aan de tijd net na de oorlog. Maanden hebben we nog van chocolade gegeten die we van de Engelsen hadden gekregen! De oorlog wordt niet geromantiseerd, het was absoluut geen avontuur. Zo kwamen er op een dag twee zwaar ondervoede vrouwen op de fiets naar hun boerderij…Helemaal vanuit Rotterdam waren ze hiernaartoe gekomen, op de vlucht voor het oorlogs geweld. Ze kregen witte rijst te eten en mochten op de deel overnachten. Lang heeft de familie nog contact gehouden met deze twee vluchtelingen, die hier in Laren hebben kunnen overleven.