Ophelia

Ophelia is een personage uit William Shakespeares beroemde toneelstuk Hamlet. Ophelia is krankzinnig geworden door het verlies van haar vader en het vertrek van Hamlet. Ze zingt flarden van liedjes en plukt bloemen langs de oever van een rivier, maar valt en verdrinkt. Haar verdrinkingsdood wordt beschreven door koningin Gertrude in de zevende scène van het vierde bedrijf. De oorspronkelijke Engelse tekst luidt als volgt: In Nederlandse vertaling: Ze rekte zich om aan de wilgentakken haar krans te hangen Een jaloerse twijg brak af Ze viel met haar verworven schatten in het wenend beekje Wijd lag op het water haar jurk die als een meermin haar deed drijven Zo zong ze brokstukken van oude liedjes alsof ze zich van geen gevaar bewust was Of was geboren in dat element, ermee vertrouwd Lang heeft het niet geduurd Haar jurk trok zwaar van het gedronken water de stakker Van haar klank omspoelde bed naar het moddergraf..