Eeneiige tweeling Marleen en Marion 1

We hadden het plan om buiten foto’s te maken, maar het was tamelijk donker en het regende nogal, je ziet op de volgende foto de druppels nog op de (gelijke) brillen van deze vrolijke tweeling. Marleen (links) is de oudste en dat heeft veel impact. Ze voelt zich ook echt de oudste en de verantwoordelijkste. Marion voelt zich in het gezin echt de middelste (er is nog een drie jaar jongere broer). Ze zijn nu 52. Beiden zijn in hun werkende leven begonnen als juf voor de klas, ze deden samen de Pabo en het was zelfs zo dat ze op een gegeven moment samen dezelfde klas deelden (allebei op verschillende dagen). Voor Marion knelt de tweelingband soms een beetje, ze wil haar eigen vrienden en eigen leven hebben. Marleen is daar makkelijker in. Toen ze de bril van haar zus een succes vond, kocht ze dezelfde. Marion zou zoiets nooit doen. Toch kopen ze soms (per ongeluk?) dezelfde kleren, maar als ze ergens heen gaan zorgen ze wel dat ze ze niet tegelijk dragen. Toen het erop leek dat Marleen (in een andere baan) de baas van Marion zou worden, vonden ze dat allebei te ver gaan. Marleen heeft de baan niet genomen. En anders had Marion een andere baan gezocht. Over sommige herinneringen zijn ze heel expliciet: ze zijn er allebei van overtuigd dat ze bepaalde gebeurtenissen zelf hebben meegemaakt en de ander niet. Wie er gelijk heeft, daar zullen we nooit achter komen. Allebei vinden ze de ander het meest dominant, maar ze zijn het erover eens dat Marion kritischer en perfectionistischer is. Marleen heeft kinderen. Marion niet, maar ze voelt zich erg verbonden met de kinderen van haar zus. Dat is wederzijds. Als de kinderen eens een conflict hebben met hun moeder, gaan ze naar tante en zo komt het altijd weer goed. Ze wonen op loopafstand van elkaar en sinds enige tijd hebben Marleen en Marion de zamibo ingevoerd: een zaterdagmiddagborrel met zijn tweeën, om even samen te kunnen bijkletsen. Ik mocht deze keer ook meedoen en dat was reuze gezellig. We had planned to take photos outside, but it was quite dark and it was raining, you can see the drops on the (equal) glasses of these cheerful twins on the next photo. Marleen (left) is the eldest and that has a lot of impact. She really feels the eldest and the most responsible. Marion really feels the middle child in the family (there is a brother who is three years younger). They are now 52 years old. Both started their working lives as teachers for elementary school, they did the Pabo together and it was even so that at one point they shared the same class together (both on different days). For Marion being a twin is sometimes difficult, she wants to have her own friends and own life. Marleen is easier in that aspect. When she found her sister's glasses a success, she bought the same. Marion would never do such a thing. Yet they sometimes (accidentally?) buy the same clothes, but if they go somewhere they make sure that they do not wear them at the same time. When it seemed that Marleen (in a different job) would become the boss of Marion, they both thought that this was going too far. Marleen didn't take the job. And otherwise Marion would have found another job. They are very explicit about some memories: they are both convinced that they have experienced certain events themselves and the other has not. We will never find out who is right. They both find the other the most dominant, but they agree that Marion is more critical and perfectionistic. Marleen has children. Marion not, but she feels very connected to her sister's children. That is mutual. If the children ever have a conflict with their mother, they go to their aunt and that's how it always works out. For some time now, Marleen and Marion have introduced the ‘zamibo’: a Saturday afternoon drink for two, so that they can catch up together. I was also allowed to participate this time and that was fun.