Hm, ik zie vooral triestheid (vergis ik me, of is dat een beetje een thema in jouw werk?), niet alleen in de gezichtsuitdrukking, maar ook in de bloemen. Deze foto geeft me eerder de neiging om te vragen of ik een arm om je heen mag slaan om je te troosten dan om fotografisch commentaar te geven. Maar als ik dat dan toch probeer: ik zou boven en onder wat afsnijden. Met een meer panorama-formaat wordt de plaat denk ik een stuk sterker.
Opmerkingen