Zij is de vloek, die eeuwig lijdt

In een woud, verloren en stil, Zit zij vast, gevangen in wil. Haar ogen open, haar hart zo traag, Een vloek die eeuwig door haar bloedlaag jaagt. Elke reiziger, door het verhaal verleid, Wordt in haar dromen stil verspreid. Geen kus kan breken, geen held bevrijdt, Want zij is de vloek, die eeuwig lijdt.