Mutsbril.

Foto genomen tijdens een "reconstructie" in de middeleeuwse tijdperk! Het oudst bekende portret van een brildrager werd in 1352 gemaakt door Tommaso da Modena en toont de kardinaal Hugo de Province, die aan het schrijven is met een nietbril op zijn neus. In de 14 eeuw maakte de bril een verdere ontwikkeling door. Door handelscontacten van Venetië met onder andere Vlaanderen, Duitsland en Frankrijk ontstond het ambacht van brillenmaker. Door de ontwikkeling van de boekdrukkunst ontstond er een steeds grotere behoefte aan leeshulpmiddelen. Door de jaren heen werd er van alles geprobeerd om de bril makkelijker draagbaar te maken. Zo was er in de late middeleeuwen de zogenaamde mutsbril, die bestond uit een metalen montuur dat aan een hoofddeksel bevestigd was en zo voor de ogen gedragen kon worden. Eeuwenlang bleven brillenmakers zoeken naar het meest praktisch montuur. Rariteiten als het enkelglazige monocle, de knijpbril en het lorgnet (dat nog zelf vastgehouden moest worden) werden door de eeuwen heen bedacht en gedragen. Toen de Engelse opticien Edward Scarlett in 1730 het montuur met poten op of achter het oor ontwierp, bleven de monocle en de knijpbril nog jarenlang populair. Uiteindelijk is het ontwerp van Scarlett het meest praktisch gebleken en tot op de dag van vandaag in gebruik.