Ze trok haar schoenen uit

Ze trok haar schoenen uit en liet alles even liggen. Niet omdat ze opgaf. Maar omdat ze het niet meer hoefde te dragen. Daar lag ze. Op een bed van mos, onder bomen die niet oordeelden. De stilte viel niet als een last, maar als een zachte deken over alles wat nog even mocht zwijgen. Misschien herken je het. Dat verlangen om even te stoppen met sterk zijn. Om uit de rol te stappen, het tempo los te laten, en gewoon… te zijn. 🌿 Wat zou jij achter willen laten als je je schoenen uittrekt?