Mijn iconische meisje

Soms maak je geen foto, maar vang je een moment. Dit is mijn grote liefde, tijdens één van onze wandelingen door Den Haag. Ze is ziek — borstkanker, chemo, ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Maar ondanks alles blijft ze stijlvol, sterk en onweerstaanbaar. Hoofddoeken, mutsjes, petjes: noodgedwongen, ja, maar inmiddels zijn ze een verlengstuk van haar persoonlijkheid geworden. Stoer, zacht, eigenzinnig. Ze leunt hier tegen een muur — letterlijk. Maar ze vecht, ze lacht, ze leeft. En ik geloof met alles wat ik heb: we gaan hier samen doorheen komen. Niet mijn technisch beste plaat. Wel mijn meest dierbare. Een ode aan mijn iconische meisje. ❤️