Mijn eigen meisje als eigenwijsje

Het benauwd me wel eens dat ze over niet al te lange tijd puber zal zijn. Er zijn nog zoveel dingen die ik haar wil laten zien en leren en inzien/aanzien/overzien. Alles wat ik nog wil doen aan opvoeden moet nu, straks is het alleen nog een kwestie van loslaten en begeleiden. Ik krijg steeds meer het gevoel van ''nu, voor het te laat is'' terwijl ik steeds minder tijd heb én krijg. Aan mijn kinderen zie ik hoe kort een mensenleven werkelijk is en hoe snel alles gaat.