kleurrijk portret

Al die felle kleuren maken het beeld rommelig en leiden af van het onderwerp waarom het gaat, en dat is toch de geportreteerde. Op de compositie valt ook wat te zeggen: de jongen hangt met zijn kin te ver naar op het onderkader terwijl er boven zijn hoofd te veel overbodige ruimte is. U houd dan niet van geposeerde foto's: toch maakt zijn blik en zijn verlegen lachje duidelijk dat hij wel poseert ofwel bewust is dat hij gefotografeerd wordt, maar zich geen houding kan geven en dus van de camera wegkijkt.

Ha die Roland! Weer terug uit het Brabantse, waren de Bossche Bollen lekker? Wat een mooi portret is dit, ik vind het persoonllijk erg leuk wanneer mensen niet helemaal recht in de camera kijken. Het geeft een meer ongedwongen plaatje vind ik altijd. De kleuren op de achtergrond, ze zijn erg druk. Trekken inderdaad de aandacht van het gezicht weg, maar ... ja er is een maar ... Die jongen (is het je broertje of zo? Hij lijkt op je vind ik :)) heeft een erg guitige en ontdeugende kop. Ergens vind ik de drukke kleuren wel bij dit portret passen op de een of andere manier ... Wat ik dan weer wel zou proberen is die rode flap achter hem weg te Photoshoppen. Die rose kleuren vind ik een stuk 'rustiger' die zou ik laten zitten en naar omhoog halen. Hahaha, laat ik nu vernomen hebben dat je hulp hebt gekregen bij het Photoshoppen. Kun je het meteen mooi uitproberen :)

Ik houd het meest van spontane portretten, zoals hier. Hij heeft een lekkere guitige blik. De achtergrond is kleurrijk, maar denk ik ook een beetje druk waardoor je aandacht wat van het gezicht wordt weggetrokken. Hoe dan ook, hij staat er lekker natuurlijk op. Gr. Ellen