Parijs 122

Wanner ik door de straten van een stad loop kijk ik altijd goed om mij heen of ik er interessante mensen vinden kan. Zo zijn oudere mensen en jonge kinderen altijd leuk om vast te leggen. De eerste omwille van hun karakter koppen, getekend door het leven, en de kids omwille van hun spontaniteit. Maar ja, vinden is een, vastleggen gaat niet altijd even gemakkelijk. Zeker wanneer je zoals ik dat het liefst onopgemerkt wil doen. Dit om hen zoveel mogelijk natuurlijk in beeld te brengen. Ik wil het liefst geen geposeerde en overdreven lachende gezichten op de plaat. Dan duurt het soms wel even voor het lukt en soms lukt het ook wel helemaal niet. Maar juist de weg er naartoe is juist zo leuk.....