Straatfotografe

Wat een sterk onderwerp is en wat niet, dat probeer ik mijn hele fotoleven al uit te vinden. In de categorie "mensen met een smartphone" heb ik er intussen al heel wat gemaakt. Ik plaats ze overigens maar zelden. Het enige echt bijzondere in deze foto is dat ze probeert met een smartphone een foto vanuit kikkerperspectief te maken. Dus geen selfie zoals Jan hieronder meent te zien. In ieder geval heb ik zoiets nog nooit eerder gezien. Maar goed, ik kom ook niet zo vaak op de straat. Jij bent een man van de straat en indien jij dit tamelijk vaak ziet dan is het wat dat betreft kennelijk alweer een cliché beeld geworden. Een ontwikkeling waarin ik het momentum gemist heb :) De tasjes vind ik maar decoratieve bijzaak. Wel weer grappig vind ik dat ze de selfiestick voor het andere werk al paraat heeft. Dat verraadt een gedreven typje. Mijn idee daarbij is dat ze mogelijk druk op Instagram bezig is. Een zwak punt van deze foto is dat we als kijker maar weinig tot geen contact met deze persoon hebben. Het beeld moet geheel worden gedragen door houding en gebeurtenis. Dat is een manifest minpunt. En link hoef ik je niet te sturen. Het staat onder je eigen foto op FB. Mogelijk vind je de visie niet scherp. Mogelijk deel je de visie niet. Het was de reactie van Chris Bosch op regel één van de (straat)fotografie. Een moment dat ie even zijn gal kwijt moest. Ik kon me er erg goed in vinden. In die overmaat aan grote ego's in fotografenland. Mijn regel één wat respect betreft begint bij fotografen onderling. Indien iemand op mijn foto reageert zal ik altijd, maar dan ook altijd, proberen een substantieel vervolg te geven op die reactie. Een "bedankt" valt bij mij niet onder de substantiële vervolgen. Bij voorkeur reageer ik het liefst buiten de gevestigde fan/vrienden circuits om. Resultaat: Meer dan negen van de tien fotografen blijkt over een te groot ego te beschikken om "fatsoenlijk" te reageren. Indien ik louter stroop gesmeerd heb kan er soms nog wel eens bedankje af. Kost niet veel moeite en is goed voor de reactie-teller. Heb ik gedurfd kritiek te uiten dan kan ik het helemaal wel schudden. Maar weinig fotografen kunnen goed tegen kritiek. Ook al zeggen ze van wel. Maar goed, wat wil je ook met al die grote ego's :) Ik smul van kritiek maar ik krijg het zo weinig. En dat is niet omdat ik zo goed ben. Hopelijk ook niet omdat mijn te grote ego mij verblind. Zelfkritiek is wel het meest lastige onderdeel van de fotografie.

Goed dat je even reageert Jan. Zelf maak ik nooit foto's met een smartphone. Vandaar dat ik niet eens aan de mogelijkheid selfie gedacht heb. Dat is het in dit geval niet. In werkelijkheid staan een metertje of tien naar links haar kinderen aan sprongetje te maken voor de façade van de kathedraal in Milaan. Daarbij moet ze op het juiste moment afdrukken. Tja, je moet tegenwoordig wat doen om nog opvallende foto's te maken :)