Ongepolijst spel - Waar stilte zingt

Deze foto ontstond tijdens een dag waarop ik mezelf uitdaagde om dichtbij te komen — letterlijk en figuurlijk. Mijn opdracht: werk met de woorden get close, details, well composed, fascinating. Op straat ontmoette ik deze cellospeler, en zijn spel raakte me direct. Niet door perfectie, maar door intensiteit. Ik mocht hem fotograferen terwijl hij speelde, en in dat moment viel alles samen: de textuur van het hout, de spanning in zijn handen, de stilte tussen de noten. ‘Ongepolijst spel – Waar stilte zingt’ is een ode aan het rauwe, het echte, het ongefilterde. Muziek die niet alleen klinkt, maar zichtbaar wordt. Een beeld waarin emotie, structuur en compositie elkaar ontmoeten.