Naar de fabriek van Sigma + interview met CEO Kazuto Yamaki

Net buiten het hoofdkantoor in Tokio zaten we in een volle persruimte, opgezet voor media uit alle hoeken van de wereld. Honderden journalisten keken gespannen naar de schermen, die oplichtten met het Sigma-logo. Het werd even stil.

CEO Kazuto Yamaki verscheen op het podium en begon zijn presentatie: ‘Ja, we hebben spannende producten voor jullie vandaag, maar eerst moeten we terug naar het begin. Naar 1961, toen Sigma werd opgericht door mijn vader.’ Een familiefoto in zwart-wit verscheen op het scherm. Yamaki-san vertelde hoe hij opgroeide in de fabriek. In het weekend speelden de medewerkers met hem in de achtertuin van het kantoor, waar hij ook woonde.

Destijds zag hij zichzelf nog niet als toekomstige CEO – dat idee stond hem zelfs tegen. Maar zijn vader zei iets wat hem raakte: ‘Fotografie is een goede business, omdat mensen foto’s maken van momenten waarop ze gelukkig zijn. Dáár werken wij voor: de gelukkige momenten van mensen.’

Nieuwe wind

We fastforwarden naar 2012. Yamaki-san nam het roer over van zijn vader en liet een frisse wind waaien door het bedrijf. De Sigma-objectieven stonden tot dan toe goed bekend als betaalbaar alternatief voor een ‘native’ lens, maar wél van mindere kwaliteit dan het ‘origineel’. Zijn missie? Het niveau omhoogtillen. Zelfs tot boven het niveau van camerafabrikanten zelf. Niet alleen bijdragen aan het vastleggen van geluk, maar ook fotografie naar een hoger niveau tillen: als kunstvorm.

Dat streven resulteerde in de Art-lijn, die Sigma in één klap op de kaart zette als premiummerk. Objectieven uit deze serie werden geroemd om hun uitzonderlijke beeld- en bouwkwaliteit. Sigma gebruikte nieuwe materialen, een andere visuele stijl en een breder assortiment met een klemtoon op lichtsterke ‘primes’ (vaste brandpunten). Het merk ging van derde partij naar volwaardige speler in menige cameratas. Het gaf een enorme boost aan de camerawereld, waarbij traditionele merken beter hun best gingen doen om Sigma bij te kunnen houden.

‘Technologische innovatie is een kunstvorm’, zei Yamaki later in ons interview: ‘Ik zag techniek vroeger als iets puur functioneels. Maar door samen te werken met onze ingenieurs besefte ik dat hun werk een vorm van kunst is.’

En nu …? De volgende stap is volgens Yamaki-san simpel: ‘The art of engineering, and engineering for art.’ In een wereld waar goedkope Chinese alternatieven als paddenstoelen uit de grond schieten, kiest Sigma bewust voor nóg meer premium. Dat was de Art-lijn al, maar Sigma gaat nog een stap verder. Zo is een rebranding gedaan van het logo en is alles aan de productlijn met zorg ontworpen, tot het verpakkingsmateriaal aan toe. Alles komt uit de regio Aizu: een bewuste keuze om de ‘roots’ te benadrukken. Ook is de Sigma Foundation opgericht, die fotografen moet helpen bij het verwezenlijken van kunstprojecten.

300-600mm F4 DG OS Sports en 16-300mm voor aps-c

Dan de nieuwe producten zelf, waarop we natuurlijk met smart zaten te wachten. De grootste verrassing was de 300-600mm F4 DG OS Sports: een objectief dat in eerste instantie als onmogelijk werd beschouwd. ‘Een motorsportfotograaf vertelde me dat hij een lens nodig had die van 300 tot 600 mm dekte, maar niet lomp en groot was’, vertelde Yamaki ons: ‘Onze ingenieurs zeiden dat dit onmogelijk was. Maar we zijn het toch gaan ontwikkelen.’ Drie jaar later is hij er dan echt – een ware ‘unicorn’ onder de lenzen, met een stevig prijskaartje van € 6.999,-. We moeten het objectief nog flink aan de tand voelen, maar het lijkt erop dat de beloofde ‘prime-kwaliteit’ over het hele bereik wordt waargemaakt. Gezien de prijs is dit objectief vrijwel uitsluitend voor professionals bedoeld, maar het is op zichzelf al een prestigeproject om een objectief met deze specificaties op de markt te kunnen brengen.  

Daarnaast kondigde Sigma een nieuwe aps-c-superzoom aan: de 16-300mm F3.5-6.7 DC OS Contemporary. Een veelzijdige allrounder die iets inlevert op beeldkwaliteit, maar een enorm bereik biedt. Dankzij OS2-beeldstabilisatie en snelle AF is het een praktische reisgenoot, en met een afbeeldingsmaatstaf van maximaal 1:2 ook verrassend dichtbij inzetbaar. Toch vraagt dit bereik om concessies qua lichtsterkte en soms ook qua randscherpte. Ideaal voor allroundgebruik, maar geen alternatief voor gespecialiseerde ‘primes’.

Een kleine terugkeer naar de superzooms die het bedrijf vooral produceerde tijdens het spiegelreflextijdperk. Ook deze zullen we voor Zoom.nl op een later moment nog uitgebreid testen.

Sigma BF

En dan de showstopper: de Sigma BF-camera. Gemaakt uit één blok aluminium, met een ‘radicaal minimalistisch’ design. ‘Als Apple ooit een camera zou maken, dan zou het deze zijn’, hoorden we mensen fluisteren op de beursvloer.

Geen SD-kaartslot, geen hot shoe, amper knoppen … alles is gestript tot de essentie. ‘Ik wilde een camera maken die je elke dag wilt meenemen’, aldus Yamaki. De inspiratie? Het ontwerp van de fles van Chanel No5 . ‘Ik was op een kunsttentoonstelling over Coco Chanel in Tokio. Daar zag ik onder andere het flesje staan. Die iconische eenvoud wilde ik vangen.’ Ook deze camera zullen we nog verder aan de tand voelen. In onze review in de volgende editie gaan we uitgebreid in op de concessies, het design en de beeldkwaliteit. Maar onze eerste indruk is best sterk: de BF voelt als een fullframe-compactcamera, die in sommige opzichten doet denken aan een Fujifilm X100VI. Ook de ingebouwde filters zijn goed gedaan, en geven een haast analoog gevoel aan je beelden. De bediening is radicaal teruggebracht tot de essentie – esthetisch sterk, maar ook even wennen. Het ontwerp roept bewondering op bij liefhebbers van minimalisme, al zullen sommige fotografen praktische functies als een zoeker of verstelbaar scherm missen. De vraag is natuurlijk wel of je met de eerdergenoemde concessies kunt leven.

De gebruikersinterface werd ontworpen door een van Sigma’s UI-specialisten. Tijdens de Japanse Golden Week werkten ze samen aan het concept in een vrijwel leeg kantoor. Opvallend detail: Yamaki-san heeft geen vaste werkplek, maar meerdere bureaus verspreid over het hoofdkantoor. Zo blijft hij nauw betrokken bij verschillende teams en projecten.

Made in Aizu, Japan

Tijd om naar de bron te gaan: Aizu, Japan. Een regio van bergen, sneeuw en stilte. Hier biedt de fabriek werk aan ruim 1600 mensen. ‘Mijn vader werd verliefd op deze plek’, vertelt Yamaki: ‘In plaats van mensen naar Tokio te halen, bracht hij de fabriek naar hen.’

Tijdens de rondleiding – helaas zonder camera’s – viel direct de doordringende geur op van de chemische processen. Soms alsof iemand te oude koekjes aan het opbakken was, en dan ineens weer een hele muffe geur, of een klinische ziekenhuislucht. Je moet er maar tegen kunnen … De fabriek is een indrukwekkende mix van volledige automatisering en precisie(hand)werk door de medewerkers. Robots frezen metaal, maar het aanbrengen van coatings gebeurt bijvoorbeeld nog altijd met de hand. In complete stilte werken verschillende vakmensen hier op de vloer. ‘Het hele productieproces is verticaal geïntegreerd’, legt Yamaki uit. Van schroef tot chip, alles wordt hier zelf op maat gemaakt. De fabriek produceert zo’n 75.000(!) objectieven per maand.

Aizu is een afgelegen bergregio in het noorden van Japan, bekend om zijn strenge winters, historische kastelen zoals Tsuruga-jō, en uitzicht op iconische bergen als Mount Bandai. De regio is dunbevolkt en kent een mix van traditionele architectuur en landelijke dorpsgezichten. Sigma is een belangrijke werkgever in de regio.

De Sigma-fabriek in Aizu ligt aan de voet van Mount Bandai, midden in een afgelegen, sneeuwrijke regio. In deze moderne gebouwen werken zo’n 1600 mensen aan vrijwel elk onderdeel van Sigma-producten, van glasbewerking tot assemblage.

CP+ in Yokohama

De reis eindigde in Yokohama op CP+, de grootste fotografiebeurs ter wereld. Hier troffen we Yamaki opnieuw, ditmaal samen met duizenden beursbezoekers. De nieuwe producten trokken veel bekijks, en met reden. Een mooi moment om de alsmaar krimpende cameramarkt aan te kaarten. Hoe gaat Sigma daar als bedrijf mee om …?

Yamaki: ‘De cameramarkt krimpt. Smartphones nemen een groot deel van de markt over. Dat is een bedreiging, maar ook een kans. Daarom wilden we iets maken wat mensen elke dag bij zich willen dragen’, zei hij over de BF-camera. Maar ook de lange termijn blijft belangrijk: ‘Als CEO voor vier jaar zou ik sommige keuzes niet aandurven, zoals een rebranding. Maar als familiebedrijf denken we in decennia. De nieuwe visuele identiteit van Sigma is daar een goed voorbeeld van.’

Wat ook opviel op de beursvloer: het aantal Chinese fabrikanten dat in korte tijd razendsnel heeft aangehaakt. Merken die met behulp van steeds breder beschikbare chips en schaalbare productie verrassend goede producten op de markt brengen. Juist daarom voelt Sigma’s koers als een slimme zet. In plaats van concurreren op enkel de prijs kiest het bedrijf voor onderscheid in design, kwaliteit en afkomst.

Dat brengt ons tot slot bij de kernvisies die Sigma hanteert: ‘Ten eerste: de allerbeste kwaliteit en prestaties leveren. Ten tweede: het meest geliefde merk worden voor klanten én partners. En ten derde: bijdragen aan zowel kunst als technologische vooruitgang.’

Interview met Kazuto Yamaki, CEO van SigmaDoor Maarten Jacobi

Maarten:
Sigma is een familiebedrijf en u bent er vanaf jonge leeftijd al bij betrokken. Wat zijn uw eerste herinneringen aan het bedrijf?

Kazuto:
Onze woning bevond zich letterlijk boven het kantoorgebouw van Sigma. Dus eigenlijk heb ik geen “eerste” herinnering – het bedrijf was er altijd al. De medewerkers speelden met mij. In het weekend, toen er nog op zaterdagochtend werd gewerkt, bleven ze soms nog even in de middag en speelden we samen in de achtertuin.

Maarten:
Dus u kende al die werknemers ook echt persoonlijk?

Kazuto:
Ja, ik kende alle namen en gezichten. Sigma was toen nog een klein bedrijf, en iedereen noemde me gewoon bij mijn voornaam: "Kazuto, Kazuto!"

Maarten:
Sigma is gevestigd in Aizu, een prachtige regio in de bergen. Was uw familie daar oorspronkelijk vandaan?

Kazuto:
Nee, Sigma is eigenlijk in Tokio opgericht, net als mijn vader. We hadden geen band met Aizu. Eén van de eerste medewerkers kwam er vandaan en stelde voor om daar mensen te werven. Mijn vader bezocht Aizu en was meteen verliefd op de omgeving. In plaats van de mensen naar Tokio te halen, besloot hij daar een kleine fabriek te bouwen. En inmiddels zijn we al meer dan 50 jaar bezig met het stap voor stap uitbreiden van die fabriek.

Maarten:
En had u altijd al het gevoel dat u het bedrijf zou voortzetten?

Kazuto:
Mijn vader zei altijd dat hij wilde dat ik het overnam, maar ik twijfelde of ik dat zou kunnen. Toch, doordat ik letterlijk opgroeide tussen de medewerkers, begon ik langzaam te begrijpen dat ik misschien die verantwoordelijkheid moest nemen. En uiteindelijk vond ik het ook een mooi idee om zijn visie voort te zetten.

Maarten:
U nam officieel het roer over in 2012. Had u toen al een duidelijke visie?

Kazuto:
Niet één specifiek moment. Ik begon in 1993 bij Sigma, na mijn studie bedrijfskunde. Mijn vader en ik verschilden wel eens van mening over strategie en productplanning, maar uiteindelijk kwamen we erachter dat we dezelfde filosofie deelden. We werkten goed samen tot zijn overlijden, maar ik had ook mijn eigen plannen voor de toekomst van het bedrijf.

Maarten:
Wat zijn volgens u de voordelen van een familiebedrijf in een industrie waar dat zeldzaam is?

Kazuto:
Een familiebedrijf kan echt een langetermijnvisie hanteren. Zo hebben we bijvoorbeeld onlangs onze visuele merkidentiteit vernieuwd. Als ik CEO was geweest voor slechts vier jaar, had ik dat misschien niet aangedurfd. Maar ik denk na over de komende 10, 20 of zelfs 30 jaar. Dat is een voordeel van familie-eigendom.

Maarten:
Onlangs kondigde Sigma de nieuwe BF-camera aan, die u omschreef als "radicale eenvoud". Wat was het idee daarachter?

Kazuto:
Smartphones zijn voor veel mensen hun standaardcamera geworden. Dat zag ik als een bedreiging. Ik wilde een dagelijkse camera maken – klein, elegant en eenvoudig – zodat je die altijd mee wilt nemen. Rond die tijd was er een tentoonstelling over Coco Chanel in Tokio, en ik was vooral geraakt door de iconische eenvoud van het Chanel No.5 parfumflesje. Dat was de inspiratie voor het ontwerp van de BF-camera.

Maarten:
Het is bijna een kunstobject op zich.

Kazuto:
Ja, ik heb dat gevoel ook. Aanvankelijk zag ik techniek puur als techniek, maar door mijn samenwerking met de ingenieurs op de werkvloer begon ik te begrijpen dat hun werk ook een vorm van kunst is. Mijn vader zei ook altijd: technologische innovatie is een kunstvorm.

Maarten:
De interface van de BF is ook compleet vernieuwd. Waar begint zo'n proces?

Kazuto:
Dat kwam volledig van onze UI-designer. We bespraken samen het concept van de camera, en hij kwam met het voorstel. Ik vond het fantastisch. Tijdens de Golden Week – een feestweek in Japan – werkten we samen in een verder leeg kantoor aan de interface. Het was een vruchtbare samenwerking.

Maarten:
Tot slot: wie is de doelgroep voor de nieuwe BF-camera?

Kazuto:
Twee groepen: ten eerste de enthousiaste fotografen die al zwaardere apparatuur hebben, maar iets eenvoudigs zoeken voor dagelijks gebruik. Ten tweede creatieve professionals – ontwerpers, architecten – die oog hebben voor design en fotografie, maar niet precies weten welke camera ze nodig hebben. Voor hen is de BF bedoeld.

Maarten:
Dan naar de nieuwe 300-600mm f/4 zoomlens. Een echte “unicorn” onder de lenzen. Hoe is die ontstaan?

Kazuto:
Het idee ontstond al zo’n zes, zeven jaar geleden. Een motorsportfotograaf vertelde me dat hij voor verschillende races lenzen van 300mm tot 600mm nodig had. Als we een zoomlens konden maken die die hele range dekt zonder te groot of zwaar te worden, zou dat revolutionair zijn. De eerste reactie van onze ingenieurs was: "onmogelijk". Maar uiteindelijk is het gelukt, dankzij intensieve samenwerking tussen optische, mechanische en productie-engineers.

Maarten:
Hoe lang duurde de ontwikkeling?

Kazuto:
Het idee was er lang, maar de ontwikkeling begon pas zo’n drie jaar geleden, toen de overstap naar mirrorless camera's wat rustiger werd. Toen konden we het prioriteit geven.

Maarten:
U noemde al de nieuwe visuele identiteit van Sigma. Waarom was dit het juiste moment daarvoor?

Kazuto:
Ik maak me zorgen over de toekomst van de fotografie-industrie, vanwege smartphones en AI-beelden. We moeten niet alleen goede technologie en vakmanschap leveren, maar ook bijdragen aan fotografie als kunstvorm. Dat willen we uitdragen in onze merkidentiteit.

Maarten:
Ik merk persoonlijk dat ik Sigma-lenzen meer ben gaan waarderen sinds ik de fabriek heb bezocht. Maar u noemde ook mogelijke uitbreiding naar andere markten, zoals de medische sector. Is dat iets waar u serieus naar kijkt?

Kazuto:
We staan open voor nieuwe toepassingen van onze technologie, maar het is niet eenvoudig. Omdat we alles in Japan produceren, is het moeilijk concurreren op prijs. Dus we focussen liever op hoogwaardige producten.

Maarten:
Sommige mensen zien Sigma nog steeds als “derdepartijlenzen”. Verandert dat met deze nieuwe koers?

Kazuto:
Dat is ook de bedoeling. We hebben drie kernvisies als bedrijf:

1) de beste kwaliteit en prestaties leveren,

2) het meest geliefde merk worden voor klanten en partners, en

3) bijdragen aan kunst en technologie. Deze nieuwe visuele identiteit is een stap in die richting.

Maarten:
Dank u wel voor dit gesprek, en ook voor de uitnodiging om de fabriek in Aizu te bezoeken. Het was een bijzondere ervaring.

Kazuto:
Dank u wel. Ik waardeer uw bezoek en interesse enorm.