SIGMA ART Challenge - verborgen stedelijke schoonheid

#brandedcontent - Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met SIGMA. Met dank aan Fleur Scholte.

Fleur besluit dat ze haar drieluik in een stedelijke omgeving wil vastleggen. ‘Juist omdat ik er in de stad meestal voor kies om met een wat grotere beeldhoek te werken, zoals de Sigma Art 24mm of 50mm, leek het mij een leuke uitdaging om eens te kijken wat het effect is van de langere brandpuntafstand van de SIGMA 105mm f/1.4 DG HSM Art.’

De zoektocht

Vanwege het thema “verborgen schoonheid” gaat ze op zoek naar een plek in hartje Amsterdam waar dagelijks duizenden mensen vlak langslopen zonder het ook maar te zien. ‘Het verborgen straatje dat ik na een flinke online speurtocht uiteindelijk heb uitgekozen ligt slechts een paar stappen van de drukte van de Dam, maar doordat het een beetje verscholen ligt kom je er nauwelijks iemand tegen.’

Om haar idee uit te werken kiest ze Sayuri als model. ‘Deze hond woont met haar baasjes in Amsterdam en is daarom wel een beetje gewend aan de stad. Daarnaast kleuren de bruine stenen van de panden in het straatje goed bij de donkere stukken in haar vacht en de lichte delen passen mooi bij de witte kozijnen en stenen.’

Vroeg uit de veren

Rond zonsopkomst op een vroege zondagochtend kan de fotoshoot van start. ‘Aangekomen op de locatie was er behalve de duiven verder nog niemand te bekennen en hebben we verschillende hoeken en poses uitgeprobeerd.’ Het komt goed van pas dat het objectief zo lichtsterk is. ‘Rond zonsopkomst fotograferen met dit donkere weer betekent dat er maar weinig licht is. Om Sayuri er wat meer uit te laten springen heb ik daarom gebruik gemaakt van een externe ledlamp, maar zelfs daarmee bleef het nog vrij donker.’

Omdat je bij het werken met dieren snel last hebt van bewegingsonscherpte, was een langzame sluitertijd voor Fleur geen optie om alsnog meer licht op te vangen. ‘Het werken met een groot diafragma is dan niet alleen een manier om een mooie kleine scherptediepte te creëren, het zorgt er meteen ook voor dat je in dit soort moeilijke lichtomstandigheden alsnog kunt fotograferen zonder al te veel last te hebben van ruis.’

Extra houvast

Het formaat van de lens is wel iets waar ze even aan moet wennen. ‘Ik werk normaal ook met lichtsterke prime-lenzen, dus ik ben wel wat gewend qua gewicht, maar deze lens doet daar nog een schepje bovenop. Je voelt wel meteen dat het materiaal van dit objectief van hoge kwaliteit is.’ Vooral in het begin is het even zoeken naar de balans tussen haar systeemcamera en de lens. ‘Tijdens het fotograferen merkte ik al snel dat ik eigenlijk geen last meer heb van het formaat. Als hondenfotograaf werk je sowieso vaak dicht bij de grond om ongeveer op ooghoogte van het dier te zitten. Werken met een zwaardere lens is dan niet zo erg omdat je het gewicht deels kan opvangen door bijvoorbeeld met je ellenbogen ergens op te steunen. Daarnaast zorgt de statiefgondel voor extra houvast.’

Snel en scherp

Voor haar drieluik kiest Fleur een plek waar ze haar model vanuit verschillende standpunten kan fotograferen. ‘Ondanks dat dit een echte portretlens is, vind ik het zelf fijn als een objectief zowel bruikbaar is voor portretten van dichterbij als voor foto’s waarop je wat meer van de omgeving ziet. Honden hebben zeker in de stad vaak een beperkte spanningsboog, waardoor het tijdens een fotosessie fijn is als je niet steeds van lens hoeft wisselen. Voor de foto met meer omgeving die vanaf een grotere afstand is genomen moest ik wel een behoorlijk eind achteruit. Misschien niet ideaal in alle omstandigheden, maar hier was er voldoende ruimte voor.’

Na afloop van de fotosessie bekijkt Fleur de foto’s voor haar drieluik aandachtig. ‘Het valt mij meteen op dat de foto’s vanaf alle drie de afstanden perfect scherp zijn. Zelfs waar Sayuri vrij klein in beeld staat zit de scherpte precies op de goede plek. Doordat de lens zo snel focust zijn zelfs de foto's waarbij ze een onverwachte beweging maakte scherp geworden.’

Conclusie

Fleur vertelt dat ze vooraf veel goede verhalen over deze lens heeft gehoord. Wat is haar ervaring nu ze er zelf mee gewerkt heeft? ‘Ik kan het alleen maar beamen. De SIGMA 105mm f/1.4 DG HSM Art is een perfecte lens voor fotografen die graag portretfoto's schieten. Zelfs wanneer je fotografeert met een groot diafragma van f1.4 produceert deze lens perfect scherpe foto's met een zachte achtergrond.’

Ook de autofocus presteert goed tijdens het fotograferen met een model, geeft ze aan. ‘Zelfs bij onverwachte bewegingen heeft de lens geen enkele moeite om het onderwerp bij te houden. Door het formaat en gewicht is het geen lens waar je snel een hele dag mee gaat rondlopen, maar tijdens een fotosessie is deze lens het dragen van het gewicht helemaal waard. Zowel de prestaties van de lens tijdens de fotosessie als het eindresultaat maken dit dubbel en dwars goed.’