De Sony FE 70-200mm F4 Macro G OSS II is een uiterst compleet uitgevoerd objectief. Niet alleen zijn er nu drie beeldstabilisatie-instellingen aan boord, maar ook fulltime DMF, waarmee je de automatische scherpstelling op ieder moment handmatig kunt overnemen. Verder is de macrofunctie een welkome toevoeging. De afneembare statiefgondel en de drie focus-lock-knoppen zijn gebleven, maar het totaalgewicht is 50 gram lager dan bij de vorige versie en het geheel is compacter. Dit is mede mogelijk door een andere optische constructie met minder lenselementen. Minpuntje is echter dat het interne zoomsysteem is opgegeven voor een ‘uitschuifconstructie’. Daardoor is het objectief op de 70mm-stand lekker klein, maar op de 200mm-stand kwetsbaarder door de uitgeschoven lenstubus. Nog een minpuntje: de 300 euro hogere prijs.
De G-typering betekent dat het objectief in Sony’s hoogwaardige productlijn valt: degelijk gebouwde objectieven met F 4 als grootste opening (behalve de 200-600mm), bedoeld voor semiprofessioneel gebruik. De nieuwe 70-200mm-telezoom is dus zo’n G-objectief, en dat schept verwachtingen. Als het gaat om de constructie en de afwerking valt niets op de kwaliteit af te dingen. De behuizing is gemaakt van metaal en kunststof en voelt solide aan. Ook ingezoomd naar de uiterste telestand heb je niet het gevoel dat de lenstubus ‘wiebelig’ wordt. De zoomring draait soepel en precies, de elektronisch geassisteerde MF-scherpstelring idem. De autofocus doet razendsnel, precies en stil zijn werk.
Beeldkwaliteit
De beeldkwaliteit is eveneens in orde. Op alle zoomstanden levert het objectief scherpe en contrastrijke beelden met een mooie bokeh, ook in de macrostand. Wel blijft de scherpte in de hoeken lichtjes achter op de 135- en 200mm-stand. Bij diafragmeren tot F 8 trekt dit bij. De 70- en 100mm-stand presteren al bij F 5,6 optimaal. Het objectief heeft op volle opening wel over het hele zoombereik behoorlijk wat last van lichtafval naar de randen. Bij F 5,6 ‘springt’ de helderheid opeens van je beeldscherm, terwijl je op F 4 de belichting iets moet optrekken in de nabewerking. Althans als je in raw schiet, want Sony-camera’s lossen dit zelf op bij jpeg. Dat geldt ook voor de licht kussenvormige vertekening, hoewel een beetje extra tweaken geen kwaad kan bij kritische architectuurfoto’s.
Conclusie
De verbeterde Sony FE 70-200mm F4 Macro G OSS II is duurder dan zijn voorganger, en het is jammer dat zoomen niet meer intern gaat. Daar staat tegenover dat dit een uiterst compleet objectief is, dat een prima beeldkwaliteit levert voor het geld. De verbeteringen worden waargemaakt.
Opmerkingen