31 december 2018

En tenslotte: Overgrootvader en achterkleinzoon, “het Oude Jaar en het Nieuwe Jaar”. Met dank aan zusje Pauline voor de truien. Dit is de laatste foto van mijn 365 dagen project. Iedere dag van 2018 heb ik een foto gemaakt en hier gepost. Het was een spannend avontuur. Soms was het moeilijk iets te bedenken, soms had ik onderwerpen te veel. Het project heeft ervoor gezorgd dat ik nu veel sneller met de camera-instellingen om kan gaan en dat ik veel eerder zie of iets een mooie of interessante foto zal worden. Ik draai er ook mijn hand niet meer voor om om de juiste lens te pakken of het juiste diafragma te kiezen. Ben ik dan volleerd? Allesbehalve. Het blijft verschrikkelijk moeilijk om goede foto’s van vogels te maken, het is me dit jaar niet gelukt om een roofvogel te fotograferen, iemand die naar me toe komt lopen krijg ik nog steeds niet goed scherp op de foto. Was het een leuk project? Jazeker. Ik had bijna iedere dag veel over voor een goede foto. Ik denk dat ik per dag anderhalf uur met het project bezig ben geweest. Vanwege mijn foto van de dag stond ik vaak vroeg op of ging ik bij donker nog ergens mijn statief neerzetten. Dingen die ik anders niet zou hebben gedaan. Ik ben naar het ringen van vogels gaan kijken in Jerusalem, ben naar de huldiging van Carlijn Achtereekte geweest, heb panning geleerd, heb stiekem in de schouwburg gekiekt, heb de stoute schoenen aangetrokken en allerlei onbekende mensen gevraagd of ik ze mocht fotograferen, heb mijn camera gebruikt voor bruiden, koeien, feestjes, treurdagen, landschappen en natuurlijk voor mijn kleinzoon Stach die dit jaar geboren werd. Het was een spannende reis en ik weet van elke foto nog wanneer en hoe ik hem genomen heb. Dank aan alle volgers en vrienden die zoveel positiefs hebben laten horen en hebben meegeleefd. En ik vertrek niet van Zoom hoor. And finally: Great-grandfather and great-grandson, "the Old Year and the New Year". Thanks to sister Pauline for the sweaters. This is the last photo of my 365 days project. Every day of 2018 I took a picture and posted it here. It was an exciting adventure. Sometimes it was difficult to think of something, sometimes I had subjects too many. The project has ensured that I can now deal with the camera settings much faster and that I see a lot sooner whether something will be a beautiful or interesting photo. I also grab the right lens or choose the right aperture quickly now. Am I fully satisfied? Anything but. It still is terribly difficult to take good pictures of birds, I did not manage to photograph a bird of prey this year, someone who walks towards me is still difficult to get sharp. Was it a fun project? Absolutely. I had a lot of work for a good photo almost every day. I think I spent an hour and a half working on the project every day. Because of my photo of the day, I often got up early or went with my tripod somewhere at night. Things that I would not have done otherwise. I went to see ringing of birds in Jerusalem, I went to the homage of Carlijn Achtereekte, learned panning, sneaked around the theatre, put on the sting and asked all kinds of unknown people if I could photograph them, I used my camera for brides, cows, parties, mourn days, landscapes and of course for my grandson Stach who was born this year. It was an exciting journey and I still remember when and how I took every photo. Thanks to all followers and friends who have shown so much positive and have complied. And I won’t leave Zoom.