de avondklok.............

hij is altijd alleen, voelt zich eenzaam...heeft niemand die naar hem omkijkt.... hij staart naar buiten in de avond en ziet dan altijd nog wel leven op straat, b.v. jongelui onder een lantaarnpaal, hij hoort hun stemmen en voelt zich dan een ietsje minder eenzaam... Maar nu..... ook dát is hem ontnomen; doodstil is het op straat; geen enkel levend wezen...... en hij voelt zich nóg meer alleen en eenzaam, áls dat al zou kunnen...........Het dieptepunt is voor hem wel bereikt nu.