Het Onderduikershol , Valthe

Na gewaarschuwd te zijn over een ophanden zijnde razzia vertrok een zestal joden in oktober 1942 uit Emmen en arriveerden in het holst van de nacht bij Bertus Zefat, een kippenhouder te Valthe. Zefat had toen al twee onderduikers. In de loop der tijd zouden er nog acht duikers bij komen. Aanvankelijk hield Zefat de vluchtelingen in een van zijn kippenhokken achter zijn huis verborgen. Na ontdekking vluchtten ze, op advies van Zefat, het Valtherbos in om daar met primitief gereedschap een schuilplaats in de harde bosgrond uit te graven. Deze schuilplaats bestond eerst uit een woonhol van 6 bij 3 meter. Tezamen vormden ze de eerste schuilplaats die werd afgedekt met stammen, takken en bladeren. In 1943 werd deze schuilplaats toevallig ontdekt door de aan de rand van het bos wonende Pieter Drenth (Ol Pieter). Voor de onderduikers had deze ontdekking als gevolg dat zij ook deze schuilplaats moesten verlaten om 500 meter verder een nieuw hol uit te graven. De onderduikers werden verzorgd door een groep mensen, onder bezielende leiding van de hiervoor gememoreerde Albertus Zefat. Op 27 juli 1944 werd Zefat, na verraad, gearresteerd maar weigerde ook maar iets los te laten. Hij werd ter plekke gefusilleerd.