Het koor van de Martinikerk in Groningen, met het hemelsblauw gewelf.

In de eerste helft van de dertiende eeuw werd in Groningen een romanogotische kruisbasiliek gebouwd, ter vervanging van de oude tufstenen kerk. Deze eerste nieuwe Martinikerk wordt afgebeeld op het oudst bewaarde stadszegel uit 1245. De kerk was opgebouwd met een hoog middenschip met twee lagere zijbeuken. Het transept had dezelfde hoogte als het middenschip. Het vierkante koor werd aan de oostzijde afgesloten met een apsis. Aan de oostzijde van beide transeptdelen werden kleinere absiden gebouwd, om losse altaren een plaats te geven. Aan de westzijde stond een oorspronkelijk losse toren, die later ingebouwd werd. De kerk werd in het begin van de vijftiende eeuw aanzienlijk uitgebouwd. Begonnen werd met de bouw van een kooromgang, waarbij de absiden aan het transept werden afgebroken. Daarna werd een nieuw hoogkoor gebouwd, alles in de stijl van de gotiek. Vele prachtige muur- en gewelfschilderingen zijn bewaard gebleven. Rond 1540 werden de veertien muurnissen tussen de arcadebogen en de lichtbeuk in het koor beschilderd met taferelen uit het leven van Jezus Christus. Na de Hervorming verdwenen de schilderingen in renaissancestijl onder een laag witkalk, maar in 1923 werden zij herontdekt en later gerestaureerd.