Zo nu en dan ben ik bang dat mijn hoofd verminkt wordt en dat ik dan niet meer zo knap ben als nu. Ik droom dan van klokkenluiders en bijna altijd speelt de droom zich af in Parijs. Ik sta op de "Onze Lieve Vrouwe" en laat af en toe een ijselijke gil horen... Ach ja, het zijn maar dromen denk ik vaak, denk ik vaak...
Mooie samensmelting van beelden. Het gezicht in het midden lijkt deel uit te maken van de pop en toch weer niet. Zoals meestal weer een intrigerend beeld. Jij ook fijne dromen!
Opmerkingen