Gedachteniskapel van de voormalige Staatsmijn Wilhelmina

Begin jaren 1970 ging Martin Herbergs met zijn zoon naar het mijnterrein van de voormalige Staatsmijn Wilhelmina om zijn zoon te laten zien waar hij meer dan 12 jaar had gewerkt had voordat hij overgeplaatst werd naar de Staatsmijn Emma. Er was niets meer te zien. Alles was gesloopt. De hele oriëntatie was weg behalve de steenberg. Wandelend in de richting van de steenberg stootte hij op het voormalige lijkenhuisje. Iedere mijn was verplicht voor het hebben van een lijkenhuisje waar verongelukte mijnwerkers opgebaard werden.