Even helemaal niets

Even helemaal niets, daar denk ik aan als ik 's morgens vroeg de polder in rijd. Nou ja, dat is eigenlijk niet helemaal waar. Ik denk aan composities, lokaties, camera instellingen en hoe de mist op lokatie zal zijn. Maar verder niets. Alles lijkt ver weg als je hier staat te wachten tot de zon tevoorschijn komt en ondertussen de mist licht ziet optrekken om seconden later alweer dichter te worden. Alleen de geluiden van vogels om je heen, inclusief twee ruziënde meerkoeten waarvan je hoopt dat ze je reflectie niet gaan verstoren. Weer zo'n plekje vlakbij huis dat ik tijdens mijn zomeravond omzwervingen gevonden had om dan met mooie omstandigheden n de herfst nog eens terug te gaan.