Platbuik

Ja, nee, ja, neen... Ja... De rugpijn is opnieuw hels en net voor ik aan het reservaat was dacht ik aan omkeren. Maar iets zei me dat het wel eens prijs kon zijn, dus ja, ik ging nog snel (wel, je weet wel ;-) ) eens lang de sloot lopen. En daar hing hij dan, de majestueuze Platbuik. In eerste instantie dacht ik een vrouwtje vast te hebben, maar het bleek een mannetje zijn dat wellicht nog maar enkele uren terug was uitgeslopen en nog aan het verkleuren was. Wat was dat weer genieten zeg, een verademing dat ze er toch terug zijn want tot nu toe bleef het akelig stil op vlak van libellen, terwijl we vorig jaar een topjaar hadden in het reservaat...