De vuurlibel (Crocothemis erythraea)(vrouwtje)

bedankt voor de rea op m,n witje. vandaag op bezoek geweest in de Weerribben we gingen voor andere soorten libel waar onder deze VUURLIBEL(vrouwtje) was een pracht dag bedankt henk (dx3) he.gr jans geen top plaat ben er wel blij mee Vuurlibel Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie Familie: Libellulidae (Korenbouten) De vuurlibel (Crocothemis erythraea) is een felroodgekleurde middelgrote libel (36-54 mm), die veel in Zuid-Europa wordt gezien. Inhoud [Herkenning De vuurlibel is iets groter en oogt forser dan de bruinrode heidelibel. Het rood van de mannetjes is ook intenser dan dat van de Sympetrum soorten. Het achterlijf is wat afgeplat. De basis van de achtervleugels heeft een geelbruine kleur. Ook de vleugeladeren van voor- en achtervleugel zijn over enige lengte geel. Ook heeft hij geen zwart aan de poten. Op deze manier kunnen ook de bruingele vrouwtjes en jonge mannetjes met zekerheid worden onderscheiden. De vrouwtjes hebben een fijne zwarte lengtestreep over het achterlijf en in het verlengde daarvan een wat bredere witte streep tussen de vleugels. Alleen verwarring met Crocothemis servilia kan dan nog voorkomen, maar deze soort komt voor in Azië en alleen in het Midden-Oosten overlappen hun verspreidingsgebieden. Verspreiding De vuurlibel is een zuidelijke libellensoort. Hij komt voor van de Noord-Afrikaanse woestijnen tot aan de 58ste breedtegraad. In het Middellandse Zeegebied is dit een heel algemene soort en momenteel breidt zijn verspreidingsgebied zich naar het noorden uit. In Nederland In het zuiden van Nederland zijn enkele grotere populaties. De overige waarnemingen zijn meer incidenteel. De vuurlibel geldt nog als een zeldzame soort. Levenswijze De vuurlibel kan in het Middellandse Zeegebied bij allerlei soorten stilstaand water gevonden worden. Zelfs brak water wordt niet gemeden. In het noorden zoekt hij plaatsen uit met een gunstig (warm) microklimaat. In de Sahara zijn er het hele jaar door vliegende exemplaren te vinden. In Nederland vliegt hij vanaf midden juni tot begin september. In het Middellandse Zeegebied wordt hij van november tot februari bijna niet waargenomen.