Ze zijn er maar heel kort, de hazenpootjes..... maar op een zeker moment staan ze (ondanks of misschien juist door hun fragiliteit) trots en met opgeheven kopje in de wei.
Hallo Marielle.
Ik ben naar Achter de kerk geweest en heb jouw foto,s gezien. Had ik gelezen in de krant.
Ze zijn prachtig, maar mijn favoriet is een versie van deze foto, heel erg mooi!
Groeten.
Lucie.
Opmerkingen