Die bastaard in keramiek (of zou het een rashond zijn?) kijkt op een wijze die mij doet twijfelen aan zijn instemming met de beschildering van zijn torso en extremiteiten door de grootmeester van het neoplasticisme (dat woord heb ik moeten opzoeken, eerlijk is eerlijk, omdat ik bij Mondriaan als eerste aan kubisme denk). Aan de andere kant: het beschilderen van een hondse keramiek is enigszins onconventioneel. En laat het nu net Mondriaan zijn die schreef:
‘Conventie, een soort herinnering, is het grootste beletsel om te genieten van leven en kunst.’
Mooi kleurrijk geheel Harry dat je, geheel in stijl, diagonaal hebt vastgelegd.
Victory Boogie Woogie op z'n Sibums!
Gr, Chris +
Denk dat de kunstenaar, schilder, artiest niet blij kan zijn om de kleuren, vormen als WC deksel wordt gepresenteerd. Zeer prachtige kunstvormen, kleur, architectuur, speels, compositie en fraaie standpunt.
Opmerkingen