aaltje_zoom

Toen ik een aantal jaren geleden een compact-camera kocht, had ik nooit verwacht dat ik fotografie zo leuk zou gaan vinden. Door eindeloos experimenteren, heel veel lezen en kijken in boeken, bladen en op sites word ik steeds enthousiaster en blijft er steeds minder tijd voor andere dingen over …. Meestal maak ik close-ups; van voorwerpen, bloemen of een detail in een landschap. Maar ik wil ook graag andere dingen proberen, om zo te ontdekken wat mij het meeste ligt. Zo heb ik me nog niet zo veel gewaagd aan het fotograferen van mensen. Ik heb gemerkt dat ik veel schroom heb om foto's te plaatsen. Er komt zoveel moois voorbij, dat ik mijn eigen foto's eindeloos kritisch bekijk, voordat ik ze durf te plaatsen. Het tempo van uploaden ligt dus niet zo hoog. Fotografie heeft voor mij twee kanten: Een esthetische en een verhalende kant. Het esthetische deel vind ik het makkelijkst. Ik heb altijd veel getekend en let dus als vanzelf op mooie vormen, kleuren, lijnen en structuren. Ik vind het heerlijk om te zoeken naar een evenwichtige en/of spannende compositie die precies laat zien wat ik mooi vind. Schetsen en tekenen met het fototoestel dus. De voorwerpen die ik vastleg hebben gelukkig veel geduld en laten mij lekker prutsen en spelen. De verhalende kant is een stuk lastiger. Als je iets wilt vertellen over een bepaalde situatie, bijvoorbeeld een vakantie, feestje of een gebeurtenis op straat, spelen zoveel meer zaken een rol dan alleen het ‘mooie’. Het is moeilijker om de essentie te vangen, je bent afhankelijk van dat ene moment en je hebt meestal maar weinig tijd om alles in te stellen en te kaderen. Hierbij komt het veel meer aan op technische vaardigheden en op durven. En dat zijn nou net twee gebieden waarop ik nog heel wat te leren heb ….. Wat betreft het reageren op foto's: Ik probeer inhoudelijk te reageren op foto’s die mij aanspreken. Als ik de fotograaf nog niet ken, kijk ik vaak ook even in het profiel, om te weten hoe iemand fotografeert, wat zijn of haar aandachtspunten zijn enz. om daar dan op aan te kunnen sluiten. Deze manier van reageren kost veel tijd, dit betekent dus dat ik maar op weinig foto's kan reageren. Dat is aan de ene kant misschien jammer, maar aan de andere kant heb ik gemerkt dat je, door zo met een foto bezig te zijn, zelf ook ontzettend veel leert. Ik ben fan van mensen om hun werk te kunnen volgen, maar heb de fanmail uitstaan en zal dus niet op al hun uploads reageren. Ik zwerf gewoon rond op Zoom, kijk wat ik daar zoal tegenkom en als iets mij aanspreekt reageer ik :) ------------------------------- 11-06-09. Ondertussen heb ik een DSLR, de Canon 450D met kitlens, waar ik al redelijk mee uit de voeten kan. Vooral het kunnen kaderen in een zoeker is echt een vooruitgang, vergeleken met het getuur op een altijd reflecterend lcd-schermpje. Verder ben ik erg tevreden over de mogelijkheden van een hoge ISO-waarde. Maar het formaat van zo'n spiegelreflex is nog wel even wennen ... Verder werk ik nog steeds veel met de Canon Powershot A710IS; een handzame en prettige compactcamera die ik altijd bij me heb en waarop je bijna alles zelf kunt instellen.