antonio51

Hallo Herman, dank voor je belangstelling; stel ik zeer op prijs! Ik heb een behoorlijke domper te verwerken gekregen. Aan het begin van de maand is een nieuwe MRI van mijn hoofd gemaakt en daarop waren 10 nieuwe uitzaaiingen te zien. De opties zijn of algehele bestraling van het hoofd (maar dat kan maar een keer, dus dat wil de radiotherapeut zo langs mogelijk achter de hand houden), of eerst aanpak met medecatie, waarvan je niet weet of het zal aanslaan... Breed overleg met een regionale groep deskundigen aviseerde de tweede optie (imunotherapie. Maar ook daar kwam een kink in de kabel: ik kreeg last van enorme trillingen in mijn rechterhand en kon moeilijk uit mijn woorden komen. Wellicht vochtvorming in het hoofd. Ik gebruik nu medicatie hiertegen en het gaat een stuk beter, maar die medicijnen werken niet met imunotherapie. Ik ben ze aan het afbouwen en dat gaat nog steeds goed. De radiotherapeut wacht nog even met de definitieve beslissing tot volgende week om te zien hoe de medicatie gewerkt heeft. Ik hoop dat de afbouw volgende week op een zodanig niveau is dat er nog keuze mogelijkheden zijn. Je begrijpt dat ik stijf stond van de spanning; dat is inmiddels wel minder (mede dankzij slaatabletten) Hoe dan ook: grote onzekerheid... Groet, Ton

Sorry Herman, je bericht is me geheel ontgaan. Ja, de situatie is duidelijk hoopvoller! Nadat de sporen van de hersenbloeding waren verminderd heeft een tweede MRI uitgewezen dat men met bestraling de uitzaaiingen in het hoofd kan aanpakken. Die bestralingen heb ik inmiddels gehad; begin maart wordt bekeken wat het resultaat daarvan is. Met de tumor in de nier moet nog wel wat gebeuren; de vraag is wat (operatie of medicatie, of allebei). Een scan medio november heeft uitgewezen dat er weinig is veranderd tov september, dus men vindt het verantwoord te wachten tot het effect van de bestralingen duidelijk is. Tot maart dus even rust. Ik voel me goed, de artsen vinden me nog zeer vitaal en gaan er van uit dat ik nog wel een poosje mee ga… dus ik houd de moed er in😸 Mijn gezichtsvermogen is wel blijvend aangetast, daar moet ik mee zien te leven. Het beperkt de mobiliteit; lezen e.d. Is ook lastig. Maar goed; ik ben er nog! Mijn beste wensen voor 2023 voor jou en je dierbaren. Groet, Ton

Herman, ik zie dat ik mijn reactie als nieuwe opmerking heb geplaatst en niet als bericht onder die van jou; dan schiet het nog niet op...

Sorry Brigit, ik zie je opmerking nu pas; de meldingen van de vernieuwde Zoom lopen niet geweldig (of ik heb het verkeerd ingesteld) Het onvermijdelijke is helaas dus toch gebeurd. Gecondoleerd Brigit! Je ziet het lang aankomen en op een dag is het moment daar. Hopelijk hebben jullie een goede laatste periode gehad en heeft Henk op het laatst niet al te zeer geleden. Voordat het afscheid daar is stel je je natuurlijk al voor hoe je je leven zal gaan inrichten na het overlijden, maar ineens moet je het toch maar gaan doen... Ik hoop dat je de kracht vindt de draad van het leven weer op te pakken en in dankbaarheid kan terugzien op een mooie periode. Groeten, Ton