Berkeley

Ben net met wat serieuzer fotografie begonnen. Beelden hebben me altijd wel geboeid. Ik beschouw mezelf als een echte observator. Altijd geboeid geweest door optische effecten ook. Mijn interesse gaat voornamelijk uit naar landschapsfotografie. Ik hou van natuur en ga graag wandelen. Dan heb je ook lekker de tijd om te kijken of er nog mooie plaatjes te maken zijn. Ook industriele installaties kunnen erg mooi zijn. Mijn ambities zijn om meer macro foto's en foto's van ongebruikelijke standpunten te maken en van minder voor de hand liggende onderwerpen. Verder wil ik alle mogelijkheden van fotobewerking zo goed mogelijk onder de knie krijgen zodat ik het maximale uit mijn foto's kan halen. Voor mij, als iemand die meteen begint met digitaal, is het raar om te horen hoe sommige professionele fotografen tegen foto bewerking aankijken. Digitale bewerking vindt met niet 'eerlijk', maar met manipulatie dmv kleur en gradient filters voor de lens is men juist wel enorm creatief. Sommige dingen kun je inderdaad beter doen voordat je de foto maakt, zoals effecten die je alleen met polarisatie krijgt en te heldere luchten onderdrukken om een groter dynamisch bereik aan te kunnen, maar sommmige zaken gaan juist veel beter achteraf op de computer, zoals op delen van de foto verschillende helderheids curves aanpassen of andere scherpte/ruis afwegingen maken. Als je tijdens het fotograferen al rekening kunt houden met wat je achteraf kunt doen, dan kan dat volgens mij de mogelijkheden en creativiteit alleen maar bevorderen. Een scene in de realiteit bekijken doe je ook niet in 1 oogopslag. Je ogen gaan over de details en vlakken en passen zich continu aan de lokale lichtomstandigheden aan. Dus een foto zonder enige bewerking is niet noodzakelijkerwijs "realistisch". Vooral aangezien de lichtintensiteit en afmetingen verkleind worden tot het bereik van papier of beeldscherm. 'Realiteit' is overigens een erg subjectief begrip. Volgens George Berkeley staan zintuigelijke waarnemingen los van de werkelijkheid: "de natuur zoals we die met de zintuigen kunnen waarnemen kan slechts opgevat worden als een stel tekens of symbolen die door de Schepper aan de mens ter ontcijfering wordt aangeboden." Zelf zie ik de persoon en zijn/haar zintuigen als de schepper van de zintuigelijke ervaring van de werkelijkheid. De 'pixels' in het oog worden niet eens direct doorgegeven via de oogzenuw. Dat zou niet eens kunnen, gezien het veel lagere aantal zenuwbanen in de oogzenuw. Het netvlies en de visuele cortex zitten vol met allerlei bewerkingen van de input, met vele terugkoppelingen voor adaptieve bewerkingen. Kijken is dus een erg indirecte en subjectieve beleving.