cro magnon

Ik zie hier hele mooie beelden voorbij komen. Het is onmogelijk om op alles te reageren. Ik heb zelf twee camera's, een coolpix 5600 en de D70S met standaard en telezoom objectief. Aangezien iedereen andere materialen heeft is het moeilijk inschatten hoe 'goed' een foto is. Ik vind het belangrijkste dat iemand er in slaagt datgene dat hem heeft gegrepen over te brengen aan een ander; dat ik kan zien waardoor de fotograaf zelf 'gegrepen' werd, zeg maar. Ik zie fotografie ook vooral als een manier om andere mensen door mijn ogen te laten kijken. Vroeger tekende ik dag en nacht, vooral op school en niet alleen tijdens tekenles. Ik heb tekenen als eindexamen vak meegenomen in het voortgezet onderwijs. Nu ik minder tijd heb dan 'vroeger' vervangt de camera potlood, verf en krijt. Één eigenschap is wat mij betreft onmisbaar in de fotografie: Geduld. 'Lukt het niet in één keer probeer het dan eerst nóg eens weer'. Alleen dan gaat de libelle precies op de langste riethalm zitten, is de achtergrond juist, het licht mooi, en loopt er geen zweet in je oog terwijl je met een been in het water naar je evenwicht zoekt. Verder is er nog de onmisbare factor geluk: een zonsondergang kun je niet afdwingen; die krijg je cadeau. Er is natuurlijk wel veel dat je kunt doen om teleurstellingen te voorkomen. Als je het gedrag van je onderwerp eerst bestudeerd, het weerbericht beluisterd, kom je beter beslagen te ijs en is de kans dat je slaagt groter. Van mij geen uitvoerig technisch geneuzel over foto's. Hij spreekt aan, of niet. Hij is scherp, of niet. De compositie is optimaal, of niet. Je hebt het beste uit je spullen gehaald of niet. Je zult beter en beter worden of niet. Met een spiegelreflex ligt een slecht resultaat al sneller aan jezelf dan aan je camera. Maar stoor je vooral niet aan mijn visie; schiet zoveel je wilt en laat me zien hoe jij kijkt. Als je mijn foto's mooi vind of niet, ik hoor het graag... Groeten, Bas