JanBee

Op ongeveer 12-jarige leeftijd ontdekte ik op zolder de glazen platen camera (balgtype) van mijn opa. Vanaf die tijd ben ik me bewust van mijn interesse voor fotografie. Sinds ik in het bezit ben van de Sony dsc-R1 ben ik helemaal verkocht en verknocht aan portretfotografie. Als ik een mooi mens tegenkom, is het voor mij de uitdaging om die schoonheid zó vast te leggen, dat die ook door anderen opgemerkt wordt. (bijgewerkt 20 sept. 2022:) Intussen heb ik mijn lang begeerde Sony A7II. Hoewel de daarbij aangeschafte Viltrox 85 mm geweldig mooi beeld geeft, merk ik nu pas hoe bijzonder de kleurenweergave van de Zeiss lens van de DSC-R1 was!! Ik snapte toen nog niet zo goed waarom iedereen enthousiqast was over de huiskleuren van die lens. Nu wel. Portret fotografie blijft mijn grote passie, al was het alleen al uit "therapeutische" overwegingen; je kunt alleen goede portretten maken als je in verbinding bent met de ander. Dat gaat bij mij nooit vanzelf, daar moet ik echt moeite voor doen. Zie je de verbinding terug in mijn portretten?