PNolten

Vanaf het moment dat ik eind 2016 voor het eerst echt bezig was met fotografie was ik verslaafd. Daarvoor fotografeerde ik wel eens met mijn telefoon of deed ik dat met iemand anders zijn camera, maar wist ik nog niet wat ik miste. Zoals de ochtenden die ik met veel energie wakker word na een slechte nacht omdat ik zo'n zin heb om een zonsopkomst te gaan fotograferen. In de hoop een locatie te fotograferen waar ik nog nooit ben geweest, maar die er op Google Maps veelbelovend uit ziet. En dat het licht ook zo goed is als ik ook denk te hebben voorspeld. Niet te hard licht, het liefst met wat mist in het bos of heldere kleuren op het strand of op de heide. Om uiteindelijk in de regen te staan die ik niet had verwacht waardoor ik 1 of misschien 2 foto’s maak. Maar dat moment dat het licht dan wel perfect is, het rustig om mij heen is en ik dit prachtige beeld helemaal voor mijzelf heb. Dat maakt het alle moeite volledig waard en zorgt ervoor dat ik de week erna weer vroeg er uit ga om met volle teugen te genieten en te leren van het prachtige landschap.