RenHan

Het is heel simpel en daarmee meteen moeilijk: ik wil met mijn camera in de ziel van mensen kijken en deze vangen in het moment. Dat betekent dat je soms blij wordt van een foto omdat er een prachtziel op staat. Dat betekent echter evenzogoed dat je kunt achterblijven met een onaangenaam gevoel bij een foto, omdat de ziel van de geportretteerde zwart is. Gelukkig tref je van die laatste groep maar weinig exemplaren: echt intrinsiek slechte mensen zijn redelijk uitzonderlijk. En met een goed oog, oor en een beetje levenservaring filter je ze er wel uit. Of je fotografeert ze. Dat kan ook natuurlijk.