sabbe

Begin dit jaar ben ik begonnen met een opleiding fotografie, iets wat ik al veel langer had moeten doen maarja... Als kind liep ik tijdens onze jaarlijkse vakantie altijd met de camera in de aanslag. Ik fotografeerde, tot grote ergernis van mijn ouders, vooral de dingen die andere niet fotografeerde. Ik kwam steevast thuis met filmrolltjes sleutelgaten, deuren, etc... terwijl mijn ouders vonden dat het foto's moesten zijn van mama aan het zwembad, papa aan de bar enfin je kent dat soort toestanden wel. Nu na al die jaren heb ik het fototoestel terug boven gehaald, niet diezelfde pentax van toen maar een D7000 van Nikon. Ondertussen zit er een D800 te blinken in mijn fototas. Update oktober 2012: In mijn fototas gebeuren rare dingen. De Teenyweenies hebben hun intrek genomen en reizen voortaan met mij mee. Hoe de Teenyweenies daar geraakt zijn weet niemand. Gelukkig is het een vredelievend volkje en hebben we een afspraak gemaakt. Ik neem ze overal mee naar toe en in ruil daar voor mag ik ze fotograferen. Ik doe dit kleine fotografie-project sinds eind 2011 en toon dat alle mensen hoe groot of klein ze ook zijn zich allemaal met dezelfde dingen bezig houden en we dus als wereld eens moeten begrijpen wat we één volk zijn. Update 2016: Straatfotografie en fine art zijn tegenwoordig "mijn ding' ook al blijven de Teenyweenies een rol spelen in de fotografie. Straatfotografie geeft me de mogelijkheid grappige en surreële situaties op straat vast te leggen, dagelijkse dingen waar andere dikwijls niet bij stilstaan. In "Vivid dreams and fragile emotions" maak ik gebruik van de fotografie om 'schilderijen' te maken Nog steeds is alle commentaar van harte welkom!