Ik zeg maar: &quot;De mooiste foto's zitten in je hart en kunnen nooit geschoten worden.&quot;

Wie zich door respect laat leiden heeft de eerste stap
naar tolerantie al gezet.



Grtz skoala

Hallo,

Leuk dat je hier even kijkt. Ik heb in juli 2007 een Canon EOS 400D met een aantal lenzen gekocht. Sindsdien heb ik gemerkt dat fotograferen een verslavende hobby is.

Mijn nieuwste aanwinst is de Canon macrolens MP-E 65 mm/F2.8 met macro Twin-lite Flash MT-24EX. Door dat de lens met de hand scherpgesteld moet worden is het maken van macro''s een stuk avontuurlijker geworden. Met dank aan Huib Theunissen voor zijn advies.

Om misverstanden te voorkomen, ik manipuleer nooit insecten door ze te onderkoelen. Alle foto''s zijn gemaakt in de natuur zonder de insecten onheus te behandelen.

De ogen interesseren mij vooral, zodat ik grote vergrotingsfactoren gebruik. Kleine factoren interesseren mij wat minder. In dat geval komt het oog vaak niet goed uit, ook niet na croppen.


Vergrotingsfactor versus DOF
-----------------------------------------

Op dit moment is de discussie over de voor en tegens
van grote vergrotingsfactoren niet erg duidelijk. Ik heb
een eenvoudige berekening gemaakt met interessante
resultaten. Hieruit blijkt dat eerst een kleine vergrotingsfactor gebruiken en vervolgens croppen weinig zinvol is.

Volgens Wikipedia (Depth of Field) is voor kleine motief afstanden de DOF gedefinieerd als:

DOF = 2 *f*r_c *(m+1)/(m^2)

Hierbij is f de f-waarde, r_c de cirkel van confusie en m de vergrotingsfactor.
De cirkel van confusie wordt bepaald door het gebied waarbinnen het oog van een waarnemer een punt als scherp ervaart.
Aannemende dat goed scherp is gezet op het motief, is dit een vaste waarde voor een bepaalde fotograaf.
Voor ons verhaal kunnen we stellen dat c=2*f*r_c constant is.

Bij een vergrotingsfactor m=5 is de DOF bepaald door

c* 6/25 = 0.24 *c

Bij een vergrotingsfactor m=2 is de DOF bepaald door

c*3/4 = 0.75*c

We weten dat bij m=5 de DOF slechts een kleine fractie van een mm is. Echter, bij m=2 is DOF slechts 0.75/0.24 = 3.13 groter, wat betekent dat de DOF nog steeds zeer klein is.

De vergrotingsfactor is de verhouding tussen de grootte van de afbeelding en de grootte van het motief. Stel dat ik vergrotingsfactor 2 kies en via croppen een insectenoog van de zelfde kwaliteit wil hebben als ik nu met mijn Canon 40D verkrijg (10.1 Mpix, cropfactor 1.6) bij vergrotingsfactor 5. De afbeelding op de sensor is qua oppervlak een factor 2.5^2 = 6.25 kleiner geworden en beslaat dus ook een factor 6.25 minder pixels. Wil ik een afbeelding krijgen met hetzelfde aantal pixels, dan moet ik een camera met een beeldsensor gebruiken die 6.25*10.1 = 63.1 Mpix en dezelfde cropfactor heeft.

Gebruikmakend van een redelijk betaalbare camera is het dus niet mogelijk om een foto met vergrotingsfactor 2 te maken en dezelfde mate van detail te behalen die ik met factor 5 haal. Tevens is de winst in DOF slechts zeer beperkt.

Met dank voor Jos Plas voor de intrigerende vraag of er  misschien een relatie tussen de DOF en de vergrotingsfactor bestond.

Met een vriendelijke groet,

Huub


Copyright © Huub de Waard. All rights reserved. Please note the following: although my pictures are published in the public domain it does not mean they are public property or free stock images. Therefore, it's use without my written consent is illegitimate.

Ik ben Wil en woon in Zeewolde.
 
Ik hou van het kleine, dat is de reden dat macro mij het meest boeit.

Mijn website: www.wilmijer.nl

Weblog :http://creation-vlinders.blogspot.com/
Ik zou het leuk vinden als je eens kwam kijken.

Je kunt mij bij vragen bereiken op:
w.j.mijer@solcon.nl

Alle takken van fotografie hebben mijn interesse, maar macro is mijn grote passie,

Groetjes, Wil

surdegar_zoom