Tonny1946

hallo Ingeborg, fijn dat je iets wilt plaatsen in de Pink Ribbon groep. je moet je bij die groep aanmelden zodat je als lid geaccepteerd wordt. als het dan nog niet lukt, neem dan kontakt op met Jos Dries, hij weet het vast wel. groetjes Tonny

hi Ingeborg, daar ben ik overvraagd..geen idee of je het in jouw gallerij kunt/moet vinden. ik heb daar nooit op gelet, ben wel lid van een aantal groepen. kun je jouw foto bij Pink Ribbon wel terug vinden? als dat zo is, dan is er niets aan de hand en ben je dus lid. groetjes, eet smakelijk en fijne avond, Tonny

hi Ingeborg, misschien doe je iets niet helemaal goed, als je een foto wilt plaatsen in een groep, dan ga je naar bv Pink Ribbon en upload jouw foto, klik op voltooien en dan staat de foto in de groep. ik heb even gekeken, heb geen foto van jou gevonden afgelopen week. groetjes Tonny

de aanhouder heeft dus gewonnen! alvast een fijn weekend!

hi Ingeborg, ik wens jouw man en jou alle sterkte, kracht en moed toe. groetjes, Tonny

dat is heftig..probeer nog mooie herinneringen te maken. heel veel kracht en sterkte Ingeborg, ook voor jouw man. warme groet, Tonny

hi Annelies, ja, ik heb altijd aandacht voor Pink Ribbon, had in 2011 zelf borstkanker, ben genezen maar er blijft toch een bepaalde angst achter. ik vind het belangrijk om dit thema ook bij Zoom te herhalen, er zijn immers zo veel mensen die er mee te maken hadden/hebben/krijgen...je hebt mazzel als je er op tijd bij bent! ik zal het verhaal van Renate wel gelezen hebben, kan het niet zo gauw naar voren halen in mn hoofd.. de 1e uitsprak zou ook van mij geweest kunnen zijn! je weet dat er niets te doen is, de een accepteert dat eerder dan de ander...voor mij was het na borstkanker minder erg om mee te dealen. ik heb inderdaad hulpmiddeltjes ontdekt zoals balpen-verdikkers, aangepaste haaknaalden (blijft wel erg lastig) slip-in schoenen, elastieke schoenveters, een handel die je in het deurslot van de auto plaatst om zo makkelijker te kunnen uitstappen, dekbedden waar geen hoes meer omheen hoeft, op de bank in de kamer heb ik een aantal dekbedden, opgevouwen en in een fleecedeken ingepakt, liggen zodat het opstaan iets makkelijker wordt. verder iedere week fysotherapie om wat makkelijker te kunnen lopen/wandelen, afgelopen week voor het eerst naar de parkinson verpleegkundige geweest, er was gelukkig een klik! het lukt allemaal nog, ik zou hulp in de huishouding kunnen krijgen maar dat vind ik nog te vroeg, we maken weinig troep binnen en kunnen alles nog redelijk behappen! ik vind het lief dat je zoveel belangstelling toont, dank je wel. hartelijke groet, Tonny

hi Annelies, ik kan niet anders dan deze ziekte positief te benaderen, er is zóveel in mijn leven gebeurd dat erger was..het enige nadeel van Parkinson is dat het een blijvertje is en dus niet meer weggaat. je ertegen verzetten helpt niets dus maak ik er het beste van en blijf zo lang mogelijk dingen te doen die ik leuk vind...de neuroloog, parkinson-verpleegkundige, parkison-fysiotheraeut en huis arts snappen mijn instelling niet omdat ze met andere patiënten niet zulke ervaringen hebben. daar kan ik alleen maar blij mee zijn! ik vind trouwens dat jij schitterende foto's maakt! ga proberen het verhaal van Renate te lezen.. fijne dag verder en hartelijke groeten van mij....

hallo Annelies, de Giro en de Tour zijn inderdaad voorbij, daardoor kreeg ik weer meer tijd voor andere dingen..niet dat er ook iets ondernomen werd. het lopen werd nog lastiger, het trillen werd erger en ook was er een raar gevoel in mn hoofd alsof ik flauw zou vallen. gelukkig vermaak ik me wel, help mee puzzels te leggen (na fotograferen en haken een grote hobby) het gaat op een laag pitje en dat frustreert enorm. vandaag met medicatie begonnen, er zijn veel bijwerkingen bij mogelijk maar dat hóeft natuurlijk niet zo te zijn. we wachten het af. morgen naar de huisarts om verlaging van de dosering voor de hoge bloeddruk, die wordt anders veel te laag omdat de nieuwe pillen ook invloed hebben op de bloeddruk hebben. sommige schippers vragen of het mogelijk is dat ik foto's kom maken van hun schip als ze door het Lekkanaal varen, erg leuk en hebben begrip als het niet lukt. met mijn buurvrouw kan ik lezen en schrijven, qua leeftijd zou ze mijn dochter kunnen zijn, ook haar kinderen komen af en toe langs. ze weten dat mijn dochters me links laten liggen.... ik ga mn best doen om nog veel leuke dingen in en om het huis te doen en ik blijf proberen naar het water te gaan. fijn dat je belangstelling hebt. hartelijke groet, Tonny

hi Annelies, wat een lief berichtje, dank je wel! mijn verjaardag was rustig, een super-lieve overbuurvrouw kwam op de koffie, daarna bleef het rustig. we hebben amper sociale kontakten buiten de wandelgroep (Hans) en mijn haakclubje; ik geef er de voorkeur aan om die kontakten elders te onderhouden.. zal je er niet mee vermoeien. we hebben 's avonds pannenkoeken gegeten in een pannenkoekenhuis waar we wel vaker komen, het was heel erg druk want er waren een aantal feestjes die daar gevierd werden! altijd leuk!.. ik heb ooit een mini statiefje gekregen met flexibele pootjes maar dat gebruik ik niet. misschien toch eens gaan kijken naar iets anders. ben al even niet aan het water geweest, het is te slecht weer en er is daar geen mogelijkheid om te schuilen (buiten de auto dus) kijk nu uit naar mooiere dagen en lager water zodat de scheepvaart weer een beetje op gang komt. ik wens jou een fijne avond en sluit af met hartelijke groeten uit Nieuwegein, Tonny

Hi Annelies, dank voor jouw berichtje, doet goed! heel af en toe gaan we naar het water, Hans, mijn echtgenoot, brengt me weg en blijft er dan ook. hij vindt het onverantwoord als ik alleen "op pad" ga. mn evenwicht wordt minder en ik heb best veel pijn. ik probeer wel naar mn haakclubjes te gaan om even andere mensen te ontmoeten, het haken gaat ook minder en dat is frusterend, een van de dames haakt regelmatig iets leuks voor me en dat maakt me happy. ik heb nog geen medicatie omdat de neuroloog dat zo lang mogelijk wilde uitstellen, ik slik best wat medicatie ivm de borstkanker die ik in 2011 overwon. om te schrijven heb ik hulpmiddeltjes zodat dat wel weer wat beter gaat s morgens, 's middags wordt het weer minder. al met al geen leuke dingen maar ik probeer positief te blijven. gelukkig heb ik ook een super lieve overbuurvrouw, qua leeftijd zou ze mn dochter kunnen zijn. dagelijks kan ik van de tuin en de vogeltjes genieten... ik probeer weer wat foto's te maken, lukt niet altijd om het toestel stil te houden.. genoeg geklaagd, dank voor het luisteren. tot een volgende keer en hartelijke groeten, Tonny